Opieka zdrowotna wysokiej jakości to taka, w której zasoby medyczne, kadrowe, infrastrukturalne i finansowe są zorganizowane w możliwie najbardziej efektywny sposób. Oznacza to działania mające na celu zaspokojenie potrzeby społeczeństwa w zakresie profilaktyki, promocji zdrowia, diagnostyki, leczenia i rehabilitacji oraz pewność, że opieka ta spełnia wymagania bezpieczeństwa, skuteczności i efektywności.

Zagadnienia związane z jakością w opiece zdrowotnej w Polsce są zawarte między innymi w ustawach, rozporządzeniach i zarządzeniach. W zależności od problematyki będą to w szczególności: przepisy o działalności leczniczej (w tym szczegółowe wymagania, którym powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą), o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (w tym o świadczeniach gwarantowanych), o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Na jakość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej składają się w szczególności:

• standardy dotyczące warunków lokalowych (budynku), czyli minimalne normy, które musi spełniać pomieszczenie, aby można było w nim udzielać danych świadczeń w określonym zakresie,
• standardy wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną w związku z rodzajem udzielanych świadczeń – to wymagania obowiązujące podmioty ubiegające się o umowę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia i wymagane przy udzielaniu świadczeń gwarantowanych,
• standardy dotyczące personelu medycznego odnoszące się do minimalnych kwalifikacji personelu oraz normy zatrudnienia.

Źródło: MZ