Ministerstwo Zdrowia przyjęło 10 września liczący ponad 230 stron tzw. policy paper, tj. plan strategiczny wykorzystania funduszy unijnych z polityki spójności 2014-2020 na sektor ochrony zdrowia w Polsce.
Co to jest policy paper?
Opracowanie tego dokumentu jest obowiązkowe dla każdego sektora funkcjonowania państwa. Muszą być w nim opisane tzw. krajowe ramy strategiczne polityki państwa w tym sektorze. Z nich musi wynikać, że kraj członkowski spełnia tzw. warunki ex ante, czyli warunki wstępne (wyjściowe) dla uruchomienia funduszy. Bez spełnienia tych warunków uruchomienie finansowania jest niemożliwe.
Co to jest krajowe ramy strategiczne polityki państwa?
W polskim systemie prawnym, a także w obowiązujących dokumentach strategicznych nie ma odrębnej definicji „krajowych ram strategicznych”. Resort zdrowia korzystając z wytycznych Komisji Europejskiej przyjął, iż rozumie pod tym pojęciem „komplementarne dokumenty określające kierunek strategiczny oraz priorytety w zakresie świadczenia opieki zdrowotnej oraz zdrowia publicznego, opartych na danych oraz długoterminowych celach uzgodnionych i wdrożonych we współpracy z odpowiednimi partnerami społecznymi, zawierających zakres, ramy czasowe konkretne i kompleksowe cele oraz instrumenty monitoringu i ewaluacji pozwalające na ocenę postępu w implementacji”
Co w trawie piszczy?
Zachęcamy naszych Czytelników do zapoznania się i uważnej lektury całego dokumentu, który załączamy poniżej. Ma on czytelną strukturę, podzieloną na trzy zasadnicze części: analityczno-diagnostyczną, strategiczną i wdrożeniową.
W podsumowaniu części analityczno-diagnostycznej, „(…) stwierdzono, że poziom ograniczeń w dostępie do opieki zdrowotnej w Polsce spowodowanych długimi kolejkami do świadczeń należy do najdłuższych w Europie.” Podkreślono, że „z uwagi na istniejącą niewydolność systemu Polska ma trudności z zapewnieniem odpowiedniej jakości usług opieki zdrowotnej i długoterminowej.” Ponadto, zwrócono uwagę, że „Polska ma stosunkowo niewielu lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej a zatem ich rola jako koordynatorów opieki jest relatywnie mała.”.
Priorytetowymi wyzwaniami dla ochrony zdrowia w Polsce na lata 2014–2020, oprócz wyżej wymienionych problemów systemowych, są zmiany demograficzne: starzejące się społeczeństwo, zmiany w proporcjach pomiędzy populacją osób pracujących i niepracujących, zbyt mały przyrost naturalny, aby zapewnić zastępowalność pokoleń, oraz prognozy epidemiologiczne – wzrost kosztów leczenia chorób cywilizacyjnych, tj. chorób układu krążenia, nowotworów, chorób układu oddechowego, chorób układu kostno-stawowego i mięśniowego, chorób i zaburzeń psychicznych, a w szczególności tych o charakterze przewlekłym, charakterystycznych dla starzejącej się populacji, oraz wzrost kosztów leczenia z powodu urazów i zatruć.
Określone w policy paper cele operacyjne polityki ochrony zdrowia na lata 2014–2020 to:
- Rozwój profilaktyki zdrowotnej, diagnostyki i medycyny naprawczej ukierunkowany na główne problemy epidemiologiczne w Polsce.
- Przeciwdziałanie negatywnym trendom demograficznym poprzez rozwój opieki nad matką i dzieckiem oraz osobami starszymi.
- Poprawa efektywności i organizacji systemu opieki zdrowotnej w kontekście zmieniającej się sytuacji demo-graficznej i epidemiologicznej oraz wspieranie badań naukowych, rozwoju technologicznego i innowacji w ochronie zdrowia.
- Wsparcie systemu kształcenia kadr medycznych w kontekście dostosowania zasobów do zmieniających się potrzeb społecznych.
Źródło: zdrowie.gov.pl