Już cztery dni po posiedzeniu Zespołu ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej do zaopiniowania przez ten Zespół trafił projekt kolejnego aktu normatywnego – projektu rozporządzenia w sprawie zakładów aktywności zawodowej. Odpowiedzialne za projekt Biuro Pełnomocnik Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych wniosło o rozpatrzenie dokumentu w trybie obiegowym – ze względu na znaczenie projektu wyrażono na to zgodę. Termin zgłaszania uwag upływa w dniu 20 kwietnia 2012 roku.

Zakłady aktywności zawodowej są wyodrębnionymi organizacyjnie i finansowo jednostkami utworzonymi w celu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Szczegółowe regulacje dotyczące tworzenia, finansowania i działania takich zakładów określa obecnie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2007 roku. Upływ czasu sprawił, że po czterech latach od wydania poprzedniego rozporządzenia zaistniała konieczność opracowania nowego aktu wykonawczego.

Wśród wprowadzonych zmian należy w szczególności wymienić:

• rozszerzenie katalogu wydatków zakładu aktywności zawodowej, możliwych do sfinansowania przez PFRON o takie koszty jak: składki należne od pracodawcy na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy, naliczone od wynagrodzenia osób niepełnosprawnych, wynagrodzenia pracowników wchodzących w skład personelu zakładu, dodatkowych wynagrodzeń rocznych, odpraw emerytalnych i pośmiertnych oraz nagród jubileuszowych, koszty szkolenia pracowników wchodzących w skład personelu zakładu oraz koszty wymiany maszyn i urządzeń w związku  z wprowadzeniem ulepszeń technicznych lub technologicznych. Zmiana ta daje szanse na poprawę wyposażenia zakładu aktywności zawodowej. Analogiczne rozszerzenie katalogu dopuszczalnych kosztów dotyczyło możliwych do sfinansowania ze sprzedaży wyrobów i usług zakładu aktywności zawodowej kosztów działalności wytwórczej lub usługowej realizowanej przez osoby niepełnosprawne zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
• znaczące rozszerzenie katalogu wydatków, które mogą być finansowane ze środków zakładowego funduszu aktywności;
• doprecyzowanie trybu finansowania zakładów aktywności zawodowej z budżetów samorządów województw poprzez określenie elementów umowy zawieranej między stronami;
• dostosowanie przepisów dotyczących czasu pracy osób niepełnosprawnych do ustawy z dnia 29 października 2010 roku o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu niepełnosprawnych;
• wprowadzenie możliwości zatrudnienia osób niebędących pracownikami zakładu w celu wykonywania przez nich usług świadczenia pomocy pracownikom w wykonywaniu czynności samoobsługowych lub higieniczno-sanitarnych. Maksymalne wynagrodzenie takiego pracownika nie będzie mogło przekroczyć minimalnego wynagrodzenia za pracę;
• wprowadzenie możliwości skorzystania z pomocy specjalistów, niebędących prawnikami zakładu, w zakresie opracowywania, realizacji i modyfikacji indywidualnych programów rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Zmiana ta była wynikiem wniosków pokontrolnych Najwyżej Izby Kontroli, która wskazała, że w ramach personelu zakładu występuje niedostatek osób mających wykształcenie lub doświadczenie związane z rehabilitacją zawodową osób niepełnosprawnych – co może przełożyć się na jakość indywidualnych programów rehabilitacji. Pociągnęło to za sobą konieczność sięgnięcia do specjalistów spoza zakładu. Jednocześnie w celu zachowania racjonalności w gospodarowaniu środkami zakładowego funduszu aktywności wprowadzono ograniczenie maksymalnego wynagrodzenia takich właśnie specjalistów.