WSA w Gdańsku: Decyzja dotycząca przyznania zasiłku okresowego jest decyzją uznaniową. Organ winien w decyzji rozpoznającej wniosek o przyznanie zasiłku okresowego przedstawić argumentację jaka legła u podstaw wydania decyzji, zarówno co do odmowy przyznania zasiłku, jak i przyznania zasiłku – w tym przypadku co do jego wysokości jak i okresu na jaki przyznano zasiłek. Organ zobowiązany jest zawrzeć w uzasadnieniu decyzji rozważania umożliwiające weryfikację przez Sąd prawidłowości działania organu w ramach uznania administracyjnego.

Sąd wskazał, że organ pierwszej instancji zawarł w uzasadnieniu decyzji ogólnikowe stwierdzenie, że wysokość przyznanego świadczenia odpowiada celom i możliwościom pomocy społecznej, a Ośrodek posiada ograniczone środki na przyznanie tej pomocy. W uzasadnieniu decyzji zabrakło ustaleń dotyczących możliwości finansowych organu oraz zakresu pomocy udzielanej innym podopiecznym Ośrodka. Organ odwoławczy wskazał, że przyznana kwota stanowi 50% różnicy kryterium dochodowego i dochodu wnioskodawcy. Przepis art. 38 ust. 3 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej stanowi, że kwota zasiłku okresowego ustalona zgodnie z ust. 2 nie może być niższa niż 50% różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby. Wynika z powyższego, że organy uznały za właściwe przyznanie skarżącemu zasiłku w najniższej wysokości, nie uzasadniając w istocie swego stanowiska w tym zakresie.

WSA w Gdańsku z 3 marca 2023 sygn. III SA/Gd 508/19

Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl