Ocena przesłanek do przyznania zasiłku celowego musi być dokonywana przy uwzględnieniu szczególnego charakteru tego świadczenia, które może być przyznane w sytuacjach zupełnie wyjątkowych i powinno być przeznaczane na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych osoby korzystającej z tej formy pomocy społecznej. Nie powinna to być jednakże pomoc służąca podnoszeniu standardu codziennego funkcjonowania.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że pomoc wskazana w tym przepisie dotyczyć ma w szczególności zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych jak: żywność, lekarstwa, zakup opału (por. wyrok NSA z dnia 18 marca 2010 r. sygn. akt I OSK 1626/09 publikowany w zbiorze Lex nr 575943, wyrok WSA w Białymstoku z dnia 19 czerwca 2008 r. sygn. akt II SA/Bk 317/08, wyrok WSA w Szczecinie z dnia 4 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Sz 854/08). Tym samym przyjąć należy, że chęć wykonania kanalizacji w budynku strony (...) jest po prostu domaganiem się czynienia nakładów z pomocy społecznej na nieruchomość strony, podnoszącej jej wartość. Dlatego też chęć wykonania kanalizacji ze środków pomocy społecznej, nie może być uznana za szczególnie kwalifikowany przypadek uzasadniający udzielenie przez organ pomocy społecznej zasiłku celowego specjalnego. Nie jest to bowiem ten rodzaj wydatku, który powstał w związku z wystąpieniem szczególnego zdarzenia lub też służący do zaspokojenia podstawowej potrzeby życiowej skarżącej. Nadto należy wskazać, że przy przyznawaniu powyższego zasiłku brać trzeba także pod uwagę cele pomocy społecznej określone w art. 2 ustawy o pomocy społecznej, którymi są umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Analizowana w tym kontekście potrzeba wykonania kanalizacji nie ma takiego charakteru, niezależnie od twierdzeń skargi kasacyjnej, że wykonanie kanalizacji stanowi jeden z elementarnych warunków życiowych człowieka.
Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. I OSK 1082/11
Źródło: Orzecznictwo NSA
