Do "szczególnie uzasadnionych przypadków", o którym mowa w art. 41 ustawy o pomocy społecznej należą zdarzenia występujące zupełnie okazjonalnie, wymagające wielu niefortunnych zbiegów okoliczności, wykraczające poza możliwości ludzkiej zapobiegliwości. Oznacza to, że art. 41 ustawy nie może w żadnym razie prowadzić do powstania sytuacji, w której wnioskodawca uczyni z pomocy społecznej swoje stałe źródło utrzymania.

Wyrok WSA w Białymstoku z 12 kwietnia 2018 r. sygn.. II SA/Bk 34/18.

Źródło: CBOSA