Środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych otrzymane przez osobę niepełnosprawną przeznaczone na refundację kosztów wyposażenia stanowiska osoby niepełnosprawnej, z określeniem terminu utworzenia tego stanowiska oraz z zobowiązaniem zwrotu na wezwanie w przypadku naruszenia warunków umowy nie stanowią dochodu w rozumieniu art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej. Tak wynika z wyroku NSA z 17 stycznia 2017 r. sygn. I OSK 1313/5. Naczelny Sąd Administracyjny odstąpił zatem od oceny wyrażonej w wyrokach z 8 listopada 2016 r. I OSK 1315/15 i z 13 grudnia 2016 r. I OSK 1314/15.
Sąd wskazał, że środki te nie mogły być wykorzystane przez skarżącego na uzupełnienie budżetu domowego swojej rodziny, nie otrzymał ich bowiem na taki cel, ale uzyskał je jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i na tę działalność przeznaczone. Środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jakie otrzymała storna nie da się utożsamić z jednorazowym dochodem, o którym mowa w art. 8 ust. 11 ustawy o pomocy społecznej, w rozumieniu tego przepisu i znaczeniu jakie ma on przy obliczaniu dochodu osoby korzystającej z pomocy społecznej. Jednorazowy dochód, o którym mowa w tym przepisie to taki, który może zasilić budżet podopiecznego pomocy społecznej (spadek, środki ze sprzedaży nieruchomości, dóbr materialnych, itp.). Środki celowe, bo taki charakter miały przyznane z Funduszu Rehabilitacji, na cel wskazany w umowie musiały być wykorzystane pod rygorem ich zwrotu. W takiej sytuacji problematyczne jest w ogóle mówienie o dochodzie, jako o środkach składających się na budżet domowy osoby korzystającej z pomocy społecznej. Sąd, w składzie orzekającym w sprawie, wskazał, że nawet gdyby uznać, że o dochodzie w rozumieniu art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej można mówić, to rację ma skarżący, iż takie środki jakie otrzymał z Funduszu Rehabilitacji na określony cel można zaliczyć do tych, o których mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, tj. jednorazowe pieniężne świadczenie socjalne. Jak wynikało z akt sprawy skarżący jest osobą niepełnosprawną, ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przyznawane są takim osobom celem możliwości ich wsparcia i uaktywnienia. Rola tych środków jest zatem taka sama jak środków z pomocy społecznej – pomoc w trudnej sytuacji materialnej w celu jej przezwyciężenia. Przyznane zatem osobie niepełnosprawnej środki w celu stworzenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej, należy potraktować jako właśnie świadczenie socjalne, na określony cel, zwłaszcza że na cel przewidziany zostały zużyte.
W sprawie zatem w jej stanie faktycznym Sąd uznał, że nie można było podzielić stanowiska, że środki przyznane na określony cel i na ten cel zużyte są realnym dochodem osoby otrzymującej pomoc społeczną. Naczelny Sąd Administracyjny odstąpił zatem od oceny wyrażonej w wyroku z 8 listopada 2016 r. I OSK 1315/15 i z 13 grudnia 2016 r. I OSK 1314/15.
Źródło: CBOSA
