Z treści przepisu art. 50 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej wynika, że decyzja wydana na jego podstawie ma charakter uznaniowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie: "mogą być przyznane", co oznacza, że świadczenie to przyznawane jest w ramach uznania administracyjnego. (Wyrok WSA w Olsztynie z 7 marca 2017 r. sygn. II SA/Ol 99/17).
W rozpatrywanej przez Sąd sprawie ustalono, że skarżąca jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym i że dla prawidłowego funkcjonowania w środowisku wymaga pomocy innych osób. W związku z tym, w początkowym okresie ( od 13 listopada 2015 r. do 30 czerwca 2016 r.) miała przyznane usługi opiekuńcze w ilości 8 godzin przez 5 dni w tygodniu. Ponowny jej wniosek o to świadczenie nie został przez organ I instancji uwzględniony, ale decyzja ta została uchylona przez organ odwoławczy. Jeszcze przed ponownym rozstrzygnięciem skarżąca złożyła wniosek o skierowanie jej do środowiskowego domu samopomocy, dołączając m.in. zaświadczenie lekarza psychiatry, z którego wynikało, że może ona uczęszczać do tego ośrodka wsparcia. Organ I instancji uwzględnił ten wniosek i skierował skarżącą do środowiskowego domu samopomocy. Dodatkowo, w ramach prac społecznie użytecznych skierował do pomocy skarżącej osobę bezrobotną, która przez 2 godziny dziennie przez 5 dni w tygodniu w godzinach porannych, gdy domownicy przebywają poza miejscem zamieszkania, wspomaga skarżącą poprzez podawanie jej leków i śniadania oraz pomoc w dotarciu do środka transportu dowożącego ją do ośrodka wsparcia. Sąd wskazał, że na dzień rozpatrywania sprawy (w obu instancjach) skarżąca miała zapewnioną opiekę zarówno instytucjonalną, jaki i ze strony rodziny (rano przez 2 godziny ze strony osoby skierowanej w ramach prac społecznie użytecznych, następnie - w godzinach od 7.30 do 14.30 w środowiskowym domu samopomocy, skąd odbiera ją mąż, a w godzinach popołudniowych i nocą - ze strony rodziny. Nie wymaga zatem przyznania świadczenia w postaci usług opiekuńczych. Dołączone do akt zaświadczenie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej stwierdzające konieczność stałej, całodobowej opieki nie pozostaje w sprzeczności z powyższą ocena, gdyż taka opieka jest w rzeczywistości zapewniona, choć w drodze innych, niż usługi opiekuńcze, form wsparcia.
Wyrok jest nieprawomocny.
Źródło: CBOSA
