Przepisy stanowiące podstawę rozstrzygnięcia w rozpoznawanej sprawie tj. art. 102 ust. 2 i art. 49 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami, nie mają wiec zastosowania do instytucji zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu – tak wynika z wyroku WSA w Kielcach z dnia 14 maja 2014 roku wydanego w sprawie o sygn. akt: II SA/Ke 228/14.

Jak wskazał WSA, całość regulacji zawartej w art. 5 ustawy alimentacyjnej, w tym w ust. 6 powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do dłużników alimentacyjnych tryb i warunki zwrotu zatrzymanego prawa jazdy określa ta ustawa. Nie budzi wątpliwości, że zatrzymanie prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego jest podyktowane koniecznością ochrony osób uprawnionych do alimentów. Instytucja zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu polega na czasowym zatrzymaniu dokumentu, który zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami, stwierdza posiadanie uprawnień do kierowania określonymi pojazdami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bądź w ruchu międzynarodowym. Nie jest ona tożsama z zakazem prowadzenia pojazdów, który jest środkiem karnym określonym w art. 39 pkt 3 k.k. orzekanym przez sąd wobec osób skazanych za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji (spowodowanie katastrofy, bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy, spowodowanie wypadku, prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego). Decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy wydaje się w celu wyegzekwowania od niego określonego zachowania, tj. realizacji wynikających z wyroku sądowego bądź potwierdzonych takim wyrokiem zobowiązań alimentacyjnych na rzecz dziecka. Zwrot dokumentu zatrzymanego przez starostę na wniosek organu właściwego dłużnika alimentacyjnego następuje więc po uchyleniu decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy na podstawie art. 5 ust. 6 ustawy alimentacyjnej.

Źródło: CBOSA