W dniu 19 maja ministrowie przyjęli konkluzje w sprawie unijnych ram dotyczących krajowych strategii integracji Romów do 2020 roku. W konkluzjach tych zachęcono państwa członkowskie do realizacji celów w dziedzinie edukacji, zatrudnienia, opieki zdrowotnej i mieszkalnictwa, tak by wypełnić luki między zmarginalizowanymi społecznościami Romów a ogółem ludności.
Do końca 2011 roku państwa członkowskie mają opracować krajowe strategie lub zintegrowane zestawy działań politycznych. Zachęcono je także do tego, by przy opracowywaniu, wdrażaniu i monitorowaniu swoich krajowych programów reform uwzględniały – w kontekście strategii „Europa 2020" – konieczność dalszego włączania społecznego i gospodarczego Romów.
Państwa członkowskie powinny m.in. poprawić dostęp do usług o dobrej jakości w dziedzinie edukacji i opieki zdrowotnej, a także dostęp do mieszkań i zatrudnienia. Potrzebne są działania obejmujące wszystkie cztery dziedziny priorytetowe, a państwa członkowskie szczególną uwagę powinny zwrócić na kwestie płci i propagować zwalczanie segregacji.
Aby poprawić sytuację, państwa członkowskie są proszone o określenie możliwych do osiągnięcia celów krajowych, zidentyfikowanie mikroregionów lub odseparowanych społeczności, które znajdują się w najbardziej niekorzystnej sytuacji, przyznanie dostatecznych środków finansowych z budżetów krajowych, ścisłą współpracę z romskim społeczeństwem obywatelskim i władzami na szczeblu regionalnym i lokalnym oraz o powołanie krajowych punktów kontaktowych.
Ponadto zachęcono je, by wraz Komisją lepiej wykorzystywały unijne fundusze, z których można finansować projekty na rzecz integracji Romów.
Włączenie społeczne Romów jest pilnym priorytetem, ponieważ około 8 milionów obywateli UE należy do tej grupy etnicznej. Wielu Romów doświadcza marginalizacji, wykluczenia społecznego, dyskryminacji, segregacji i skrajnego ubóstwa. Często oznacza to ograniczony dostęp do edukacji i zatrudnienia dobrej jakości, niski poziom dochodów, warunki mieszkaniowe poniżej pewnego standardu, niewystarczający dostęp do usług o dobrej jakości, zły stan zdrowia i niższą spodziewaną długość życia.
Źródło: Rada UE
