Jeśli osoba występująca o zarejestrowanie spełnia wymogi określone przepisami rozporządzenia z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy i jednocześnie nie zachodzą przesłanki jej to uniemożliwiające, wymienione w ww. rozporządzeniu, to nie ma możliwości dla niedokonania aktu rejestracji.
Kwestię rejestracji danych osób jako osób bezrobotnych reguluje przywołane wyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy, które jest aktem wykonawczym dla normy zawartej w przepisie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Rozporządzenie to zawiera przepisy, które dokładnie regulują procedurę rejestracji osób bezrobotnych i tych poszukujących pracy.
- nieprzedłożenie dokumentów, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1-3 oraz ust. 2 i 3, lub;
- odmowa przekazania wymaganych danych, lub
- odmowa poświadczenia przekazanych danych i oświadczeń w sposób określony w § 8 ust. 1 pkt 1, lub,
- nieopatrzenia wniosku o rejestrację jednym z podpisów, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub
- niestawiennictwo w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie, o którym mowa § 3 ust. 5.
Mając na względzie powyższe, należy więc stwierdzić, że decyzja o rejestracji bezrobotnego jest decyzją deklaratoryjną, stwierdzającą określony stan rzeczy.
Źródło: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 29 lipca 2015 r. III AUa 1982/14
