W odpowiedzi na oświadczenie senatora Mieczysława Augustyna, resort pracy i polityki społecznej przedstawił opinię na temat zaliczenia pracy w charakterze rodziny zastępczej do okresu nieskładkowego uwzględnianego przy ustalaniu prawa do emerytury.

Cytujemy jej najistotniejsze fragmenty,

[…] Wprowadzając w 1999 r. nowy system emerytalny dla osób urodzonych po 1948r., wprowadzono zasadę, że ubezpieczony, który osiągnął wiek emerytalny ma prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jeśli ma jakikolwiek okres ubezpieczenia. Okresy nieskładkowe w ogóle nie mają wpływu na prawo do emerytury, o której mowa w art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zmieniono też sposób obliczenia emerytury, tak, aby jej kwota była ściśle związana z wysokością i okresem opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne. Wysokość emerytury, obliczona według tzw. nowych zasad, określonych w art. 25–26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zależy wyłącznie od kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego po 31 grudnia 1998 r. (z uwzględnieniem kapitału początkowego obliczonego za okresy składkowe i nieskładkowe przypadające przed 1999 r.) oraz statystycznej długości pobierania świadczenia, która jest mierzona wskaźnikiem dalszego trwania życia w momencie przejścia na emeryturę.

Nowy algorytm wymiaru emerytury powoduje, że przy jej obliczaniu nie mogą być uwzględnione żadne okresy nieskładkowe przypadające po 31 grudnia 1998 r.

W przypadku osób urodzonych po 1948 r., które mają prawo do emerytury z tytułu jakiegokolwiek okresu ubezpieczenia, długość stażu ubezpieczeniowego (okresu składkowego i nieskładkowego) ma znaczenie tylko wtedy, gdy wyliczona kwota emerytury (łącznie z okresową lub dożywotnią emeryturą kapitałową z tytułu członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym) jest niższa od minimalnej emerytury. Zgodnie, bowiem z art. 87 ust. 1 pkt 2 i ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo

do podwyższenia emerytury do minimalnej wysokości mają wyłącznie osoby, które udowodniły odpowiednio długi staż ubezpieczeniowy (obecnie – 20 lat kobieta, 25 lat – mężczyzna).

Należy nadmienić, że w związku ze stopniowym podwyższaniem i zrównaniem wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn, zrównany będzie również staż ubezpieczeniowy, który warunkuje prawo do podwyższenia emerytury do minimalnej wysokości. Do 31 grudnia 2013 r. staż ubezpieczeniowy gwarantujący kobiecie urodzonej po 31grudnia 1948 r. prawo do emerytury w minimalnej wysokości wynosi 20 lat. Wydłużając ten staż od 1 stycznia 2014r. o rok, co dwa lata, docelowy staż na poziomie 25 lat, uprawniający kobiety do minimalnej emerytury, zostanie wprowadzony po 31 grudnia 2021 r. (art. 87 ust. 1 pkt 2 i ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS).

Aby ustalić prawo do podwyższenia emerytury do kwoty minimalnej sumuje się okresy składkowe i nieskładkowe na przestrzeni całego życia. Okresy nieskładkowe mają jednak marginalne znaczenie, ponieważ mogą być uwzględnione w rozmiarze nie większym niż jedna trzecia udowodnionego okresu składkowego. A więc tylko jedną czwartą łącznego stażu ubezpieczeniowego mogą stanowić okresy nieskładkowe, wymienione w art. 7 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Mając na uwadze powyższe, uprzejmie informuję, że nie planuje się wprowadzenia regulacji polegających na zaliczeniu pracy w charakterze rodziny zastępczej do okresu nieskładkowego uwzględnianego przy ustalaniu prawa do emerytury. Prawo do emerytury z FUS przysługuje, bowiem z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym, a nie z tytułu posiadania okresów nieskładkowych.

Źródło: www.senat.gov.pl