Połączone sejmowe komisje infrastruktury oraz samorządu przeprowadziły 16 grudnia pierwsze czytanie projektu tzw. ustawy wiatrakowej (komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustawy Prawo budowlane, druk nr 2964).
Co ma się zmienić?
Nie jest to pierwsza próba uregulowania procesu inwestycyjnego farm wiatrowych. Poprzednie (projekt ustawy złożony przez klub Prawa i Sprawiedliwości) nie zostały zakończone. Przedstawiający projekt, poseł Stanisław Żmijan (PO), wyjaśnił najważniejsze aspekty reulacji. Jedyną drogą lokalizacji turbin wiatrowych mają być miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Ponieważ turbiny wiatrowe nie są objęte żadną kontrola techniczną, stąd do pozwolenia na ich użytkowanie powinna być dołączona decyzja dozoru technicznego. W prawie budowlanym elektrowni wiatrowej nadana zostanie stosowna kategoria.
Uwagi krytyczne
W dyskusji pojawiło się szereg uwag do przedłożonego projektu. Zasadnicza dotyczyła przewidzianego trzyletniego okresu przejściowego ustawy. W opinii posłów opozycji umożliwia on dokończenie zaawansowanych obecnie projektów inwestycyjnych, lokalizowanych na podstawie decyzji o warunków zabudowy i zaospodarowania terenu. Krytykowano przy tym możliwość jednoczesnego aktualizowania studium uwarunkowań i kierunków zaospodarowania przestrzennego i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Kolejny zarzut, to brak definicji elektrowni wiatrowej w prawie budowlanym, co negatywnie wpływa na wycenę nieruchomości i późniejsze odszkodowania. Poseł Żmijan argumentował w tym miejscu, że regulacja elektrowni wiatrowych została rozstrzygnięta kilka lat temu: fundamentowi i masztom nadano status budowli, natomiast turbinie - urządzenia technicznego i od niej podatku od nieruchomości nie nalicza się.
Komisje powołay podkomisję nadzwyczajną do procedowania projektu. Z projektem można zapoznać się TUTAJ.
