Do konsultacji trafił projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy – Kodeks karny. Projektowana zmiana ustawy ma na celu lepszą ochronę zwierząt i zapobieganie popełnianiu kolejnych przestępstw na ich szkodę. Najskuteczniejszym, najbardziej dolegliwym dla sprawcy, a jednocześnie nie generujące nadmiernych kosztów społecznych uznano, rozwiązania mające na celu zwiększenie dolegliwości związanych z zapłatą nawiązki na cele ochrony zwierząt.
Proponuje się również zaostrzenia kar za zabijanie zwierząt i znęcanie się nad nimi z 2 lat do 3 lat pozbawienia wolności, a w przypadku dokonania tego ze szczególnym okrucieństwem do lat 5. Proponowana zmiana uzasadniona jest przede wszystkim dążeniem do wyrównania kar w istniejącym systemie prawa.
Dodatkowo przewiduje się zmiany w zakresie zakazu wykonywania zawodów, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt. Projektowana zmiana ma na celu uniemożliwianie wykonywania prac, czynności i działalności związanej z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie osobom, które dopuściły się wobec nich czynów ze szczególnym okrucieństwem.
Usystematyzowaniu podlega instytucja przepadku. Umożliwia się przepadek przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa również wtedy, gdy przedmiot nie stanowi własności sprawcy, co do tej pory było niemożliwe. Przy konstruowaniu tego przepisu zastrzeżono jednak, że właściciel rzeczy (niebędący sprawcą) przewidywał lub powinien i mógł przewidzieć, że mogą one zostać użyte do popełnienia przestępstwa.
W latach 2008-2014 r. średnioroczna łączna liczba prawomocnie skazanych osób dorosłych wynosiła 561 i wahała się ona najwyżej o 6%. Najmniej skazań zanotowano w 2009 i 2013 r. tj. 528, natomiast najwięcej w roku 2011r. – 585. Należy zauważyć, że dane statystyczne wskazują na stopniowy wzrost liczby prawomocnych skazań za zabijanie i znęcanie się nad zwierzętami ze szczególnym okrucieństwem. Po dokonaniu analizy przedstawionych danych nasuwa się wniosek o braku spadku liczby popełnianych przestępstw w postaci zabijania i znęcania się nad zwierzętami, a z drugiej strony o wzroście liczby przypadków dokonywania tych czynów ze szczególnym okrucieństwem. Przedmiotowa konkluzja, w ocenie projektodawcy, implikuje konieczność podjęcia działań legislacyjnych.
