Podczas posiedzenia sejmowej Komisji Infrastruktury, które odbyło się 10 marca br., przedstawiona została informacja Najwyższej Izby Kontroli o wynikach kontroli realizacji programu „Likwidacja miejsc niebezpiecznych”. Jej wyniki są druzgocące.

Informację przekazał prezes NIK, który sprowadził kwestię do trzech tez – dwóch krytycznych i jednej pozytywnej. Pozytywna dotyczy tego, iż w następstwie kontroli stwierdzono, że jakość zrealizowanych inwestycji jest dobra. Ujawniły się jednak dwa problemy – po pierwsze, część z inwestycji nie jest związana z programem „Likwidacja miejsc niebezpiecznych”, a taka była intencja. Druga kwestia krytyczna jest taka, że z kwoty, która była do dyspozycji (ponad 7 mld zł) na inwestycje przeznaczono nieco ponad miliard zł, ale i z tej kwoty wydano nieco ponad połowę. Zatem dzięki inwestycjom na polskich drogach jest bezpieczniej, ale zostały one wykonane niekoniecznie w miejscach klasyfikowanych jako niebezpieczne. Do tego rozmiary inwestycji były mniejsze, niż można było zrealizować.

Sprawozdanie złożył też dyrektor departamentu infrastruktury. Przytoczono statystyki, z których wynika, że Polska należy do niechlubnej czołówki państw europejskich, w których na drogach ginie najwięcej osób. Program Likwidacji miejsc niebezpiecznych miał pomóc w ograniczeniu rocznej liczby zabitych w wypadkach drogowych o 50%.

Celem kontroli NIK była ocena skuteczności realizacji programu. Wyniki kontroli dały podstawę do stwierdzenia, że program przygotowano nierzetelnie. Minister nie oparł się na analizie bezpieczeństwa ruchu. Stwierdzono również niskie wykorzystanie środków przeznaczonych na realizację zadań. Spowodowane to było m.in. niewłaściwym planowaniem. Nie rozliczono także efektów prac związanych z programem.

W ramach kontroli zbadano też jakość inwestycji zrealizowanych w ramach programu. NIK wnioskowała do Ministra Infrastruktury o podjęcie działań na rzecz zmian w programie budowy dróg krajowych w zakresie programu likwidacji miejsc niebezpiecznych, m.in. poprzez określenie przejrzystych kryteriów wyboru zadań do tego programu, a także monitorowanie jego efektów.

Biorący udział w posiedzeniu Komisji posłowie zwrócili uwagę na niebezpieczne wnioski płynące z raportu NIK, a które dotyczą niezwykle ważnej dziedziny. Pytano o to, dlaczego tak niewiele pieniędzy z programu zostało przeznaczonych na inwestycje mające na celu poprawę bezpieczeństwa na drogach. Zwrócono uwagę na istotną rolę konsultacji społecznych w przypadku takich programów.

Dyskusja dotyczyła też współpracy z samorządami i konsultacjach z nimi odnośnie miejscach szczególnie niebezpiecznych.