W celu ochrony różnorodności biologicznej na terenie kraju leśny materiał rozmnożeniowy określonych gatunków drzew może być wykorzystywany do uprawy w lasach lub na gruntach przeznaczonych do zalesienia wyłącznie w regionie pochodzenia, w którym znajduje się źródło nasion, drzewostan lub drzewa matczyne, z których został wyprodukowany. Mapy regionów pochodzenia określa minister właściwy do spraw środowiska uwzględniając, aby granice regionów pochodzenia obejmowały obszary, na których panują takie same lub zbliżone warunki ekologiczne i na których znajdują się drzewostany lub źródła nasion wykazujące zbliżone cechy fenotypowe lub genetyczne. Wobec nowych wyników badań naukowych – opartych o analizę markerów cytoplazmatycznych – okazało się uzasadnione przeprowadzenie korekty granic poszczególnych regionów pochodzenia.

W efekcie następuje uproszczenie regionalizacji nasiennej w wykorzystywaniu bazy nasiennej. W miejsce dotychczasowych 91 regionów pochodzenia leśnego materiału podstawowego wyróżniono 83 regiony. Nastąpiło to poprzez połączenie części regionów; wprowadzono również korekty w przebiegu granic. Zachowano przy tym przypisanie połączonych regionów zwykłych do regionów matecznych, przebieg regionów w granicach krain przyrodniczo-leśnych oraz granice regionów o charakterze matecznym.

Zmiany te przynosi rozporządzenie Ministra Środowiska zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu, obszarów i mapy regionów pochodzenia leśnego materiału podstawowego. Zmiany te pociągają za sobą konieczność odpowiedniej nowelizacji rozporządzenia Ministra Środowiska zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykorzystywania leśnego materiału rozmnożeniowego poza regionem jego pochodzenia. Projekty obu rozporządzeń będą przedmiotem obrad styczniowego posiedzenia Zespołu ds. Infrastruktury, Rozwoju Lokalnego, Polityki Regionalnej oraz Środowiska.