Gdy nie będzie możliwym odczytanie pierwotnego numeru silnika pojazd należącego do skarżącego jedyną drogą do rozwiązania zaistniałego problemu, gdy w obrocie prawnym pozostaje decyzja o rejestracji wydana w oparciu o dokumenty, które po upływie pięciu lat od przywiezienia pojazdu na teren Polski i jego pierwszej w Polsce rejestracji okazały się być wystawionymi dla pojazdu o innych numerach identyfikacyjnych, jest zmiana decyzji w trybie art. 155 kpa. Tak orzekł WSA w Poznaniu wyrokiem z dnia 8 października 2008 r. sygn. II SA 22/08.
Zgodnie z tym przepisem decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, lub przez organ wyższego stopnia, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, iż organ administracyjny prowadząc postępowania na podstawie art. 155 k.p.a. winien dokonać analizy sprawy pod kątem zbadania dwóch przesłanek jakimi są: interes społeczny lub słuszny interes strony.
Organ ten nie jest przy tym uprawniony do ponownego merytorycznego rozpoznawania sprawy. Dlatego zmiana okoliczności faktycznych, jaka nastąpiła po dniu wydania dotychczasowej decyzji może mieć znaczenie tylko dla oceny występowania w danej sprawie powyższych przesłanek, to jest interesu społecznego lub słusznego interesu strony (por. wyrok NSA z dnia 20 grudnia 1991 r., sygn. akt II SA 893/91 (OSP 1995/2, poz. 26; ONSA 1993/2, poz. 33). Istotą postępowania w trybie art. 155 k.p.a. jest sprawdzenie, czy w ustalonym stanie faktycznym i prawnym istnieją szczególne przesłanki, które przemawiałyby za uchyleniem lub zmianą decyzji ostatecznej. W ocenie Sądu rozpatrującego niniejszą sprawę taka sytuacja zachodzi w przypadku pojazdu skarżącego. Z jednej strony mamy bowiem w tym przypadku do czynienia z niezgodnością stanu faktycznego z danymi zamieszczonymi w dowodzie rejestracyjnym, z drugiej zaś strony brak jest podstaw do kwestionowania prawa własności skarżącego do przedmiotowego pojazdu (w tym i do jego części składowych), pojazd został przez niego legalnie zakupiony od osoby, na zlecenie której dokonane zostały kwestionowane zmiany, a w rejestrach poszukiwanych pojazdów nie odnotowano pojazdu o oryginalnym - odczytanym przez biegłego numerze nadwozia (w rejestrach tych nie figurował również pojazd o numerach zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego pojazdu).
Jednocześnie zdaniem Sądu dla bytu tej sprawy nie mają znaczenia ustalenia dotyczące trybu zmiany numerów identyfikacyjnych pojazdu, jaki obowiązuje na terenie R. F. N.. Jeżeli doszło na terenie innego państwa do niedopełnienia wymaganych formalności przy wspawaniu fragmentu nadwozia z numerem identyfikacyjnym oraz nabicia nieoryginalnego numeru silnika i nie udowodniono, że pojazd oraz jego istotne części składowe pochodziły z kradzieży, to w chwili obecnej, gdy w obrocie prawnym pozostaje decyzja o rejestracji uwzględniające nieaktualne cech identyfikacyjne pojazdu, należy poszukiwać takiego rozwiązania, które umożliwi skarżącemu legalne wykorzystanie przedmiotowego pojazdu. W tym konkretnym przypadku można uznać, iż interes skarżącego przeważa nad interesem społecznym.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach:
Decyzją Prezydent Miasta P. nie wyraził zgody na nabicie nowych numerów identyfikacyjnych nadwozia w pojeździe marki V. T. zarejestrowanego na G. G.. W uzasadnieniu decyzji podano, iż rejestracja przedmiotowego pojazdu na nazwisko skarżącego miała miejsce w oparciu o przedłożony dowód rejestracyjny wydany przez Urząd Miasta L., dowód własności - umowę kupna-sprzedaży, dowód tożsamości. Wydano wówczas stały dowód oraz tablice rejestracyjne. Do Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta P. wpłynęło postanowienie Prokuratury Rejonowej P. G. o umorzeniu dochodzenia w sprawie przerobienia w nieustalonym miejscu i czasie znaków identyfikacyjnych w przedmiotowym pojeździe. Z treści postanowienia wynika, iż w toku dochodzenia ustalono, iż dokonano wcięcia w całości przedniego podszybia łącznie z wybitym tam numerem oraz wspawano podszybie z nowym, nie fabrycznym numerem. Powołany w sprawie biegły odczytał oryginalny numer nadwozia przedmiotowego pojazdu.
Prowadzone czynności przez Prokuraturę nie doprowadziły do ustalenia czasu, miejsca i osoby, która dokonała przerobienia numerów przedmiotowego pojazdu. Wnioskodawca przedłożył w Wydziale Komunikacji kopie rachunku wystawionego przez A. H. z W. wraz z tłumaczeniem tego dokumentu, z którego wynika, iż wskazana firma nabiła w pojeździe nr. Następnie załączył rachunek z którego wynika, iż rozszerzono zlecenie o nabicie numerów nadwozia. Powyższych zmian nie odnotowano w karcie pojazdu, a z informacji uzyskanych z Konsulatu Generalnego R. F. N. we W. oraz wyjaśnień otrzymanych z Ambasady N. wynika, iż nadanie numeru identyfikacyjnego pojazdu następuje przez właściwy urząd dopuszczający pojazd do ruchu i fakt ten musi zostać odnotowany w karcie pojazdu. W tym przypadku takich adnotacji w karcie pojazdu nie zamieszczono. Wyjaśniono, że w przedmiotowym pojeździe numery nadwozia okazały się nie fabryczne. Stąd Prezydent Miasta uznał, że pojazd nie może zostać dopuszczony do ruchu. Wskazano na brak przesłanek do nadania i nabicia nowych numerów identyfikacyjnych w oparciu o przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Źródło: Orzecznictwo NSA
