Sprawa w przedmiocie przyznania lub odmowy przyznania stypendium sportowego dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe na podstawie przepisu aktu prawa miejscowego wydanego na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie stanowi indywidualną sprawę administracyjną, której rozstrzygnięcie winno nastąpić w drodze decyzji administracyjnej.
Rozstrzygnięcie o przyznaniu lub o odmowie przyznania konkretnej osobie stypendium finansowanego ze środków publicznych na podstawie przepisów prawa miejscowego przybiera postać aktu administracyjnego mającego cechy decyzji administracyjnej, bez względu na to, jak ten akt zostanie formalnie nazwany. Zasadą jest bowiem, że tam, gdzie organ administracji publicznej działa w wykonywaniu uprawnień właścicielskich podmiotu, który reprezentuje, właściwe są cywilnoprawne formy działania, zaś tam, gdzie na plan pierwszy wysuwają się władcze, publicznoprawne aspekty działania organu, właściwe są formy administracyjnoprawne, w tym decyzja administracyjna.
Skoro postępowanie prowadzone jest przed organem administracji publicznej w należącej do właściwości tego organu sprawie indywidualnej, która powinna być rozstrzygana w drodze decyzji administracyjnej, to pozbawienie strony prawa odwołania od decyzji byłoby złamaniem fundamentalnej zasady, na jakiej opiera się postępowanie administracyjne, to jest zasady jego dwuinstancyjności.
Przepis § 14 ust. 2 zd. 3 załącznika do uchwały zgodnie z którym rozstrzygnięcie Burmistrza (w przedmiocie przyznania stypendium sportowego – wyjaśnienie Sądu) jest ostateczne, nie przysługuje od niej odwołanie i nie stanowi decyzji w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego narusza zatem powołane przepisy prawa w sposób istotny.
W konsekwencji prawnie wadliwy jest również zapis § 16 załącznika do skarżonej uchwały, w myśl którego podstawą wypłaty stypendium jest umowa zawarta ze stypendystą, a w przypadku zawodnika niepełnoletniego - z jego ustawowym przedstawicielem lub opiekunem prawnym. Jak już wskazano, cywilnoprawne formy działania są właściwe wówczas, gdy organ administracji publicznej działa w wykonywaniu uprawnień właścicielskich podmiotu, który reprezentuje, a nie są właściwe wtedy, gdy organ administracji w sposób władczy dokonuje konkretyzacji praw lub obowiązków jednostki, tak jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie.
W ocenie Sądu, nie można także uznać za prawidłowe zapisy uchwały dotyczące warunków wstrzymywania, zmiany wysokości lub cofnięcia stypendium sportowego są prawidłowe, gdyż nie mieszczą się one w granicach ustawowego upoważnienia do określenia trybu i zasad przyznawania i pozbawiania stypendium.
Wprowadzone w 18-20 załącznika do skarżonej uchwały regulacje nie znajdują podstawy prawnej w art. 31 ust. 3 ustawy o sporcie. Przepis ten zawiera upoważnienie dla organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do stanowienia przepisów prawa miejscowego, które dotyczy wyłącznie ustalenia zasad i trybu "przyznawania i pozbawiania" stypendium sportowego, a nie uprawnia tego organu do regulowania w tej drodze również zasad i trybu "wstrzymywania i wznawiania" wypłaty tych stypendiów.
II SA/Bk 134/16 - Wyrok WSA w Białymstoku
Źródło: CBOSA
