Wyrok WSA we Wrocławiu  z dnia 31 maja 2010 r. sygn. IV SA/Wr 104/10

Wykładnia celowościowa normy art. 62 ustawy o systemie oświaty prowadzi do wniosku, że nazwa "zespół" ma znaczenie identyfikujące, gdyż służy odróżnieniu desygnatów danej nazwy ("zespół szkół") wyposażonej w pewne określone cechy normatywne od innych jednostek ("szkół"), cech tych pozbawionych.

Sformalizowanie nakazu używania ustawowego terminu "zespół" w wypadku tworów wielopodmiotowych ma istotne znaczenie prawne, gdyż służy wskazaniu, że mamy do czynienia ze strukturą rządzącą się odmiennymi regułami funkcjonowania w obrocie prawnym, niż w przypadku szkoły istniejącej poza zespołem, kierowaną przez dyrektora jako pracodawcę, wykonującą zadania z zakresu administrowania i zarządu, skupiającą wewnętrzne jednostki organizacyjne (szkoły), gdzie każda z nich występuje w charakterze względnie autonomicznego podmiotu.

Szkoły będące jednostkami systemu oświaty zachowują odrębność w zakresie działania rad pedagogicznych, rad rodziców, rad szkół i samorządów uczniowskich (o ile statut zespołu nie stanowi inaczej) wykonują samodzielne zadania i kompetencje związane z funkcjonowaniem tych ciał. Zauważyć tez należy, że z przymiotem " zespołu" łączą się ponadto odmienne uregulowania dotyczące jego tworzenia, wyłączenia zeń niektórych szkół lub placówek, a także rozwiązania (likwidacji) zespołu (art. 62 ust. 5 ustawy), co wynika z faktu, że likwidacja zespołu nie stanowi likwidacji szkoły. W ocenie Sądu, nadanie istniejącemu zespołowi szkół nazwy: Centrum Kształcenia Ustawicznego i Praktycznego nie tylko uchybia normatywnym wymogom nadawania nazw takim zespołom, ale tez może wywołać przekonanie, że doprowadziła ona do rozwiązania, (likwidacji) zespołu wprowadzając w to miejsce jednostkę jednopodmiotową. Ostatecznie więc należy stwierdzić, że przyjęta nazwa wprowadza w błąd co do charakteru placówki ("szkoła" czy "zespół szkół") i w rezultacie co do prawnego statusu jednostki w systemie oświaty.

Źródło: Orzecznictwo NSA