Z uwagi na brak normatywnej definicji budynku wolnostojącego, wydaje się to zgodne z powszechnie przyjętym rozumieniem pojęcia "wolno stojący". W orzecznictwie sądowym ukształtował się jednak pogląd, który Sąd w całości podziela, że przez pojęcie "wolno stojący" rozumieć należy samodzielność i suwerenność konstrukcji obiektu, to jest jego fizyczne oddzielenie od innych obiektów budowlanych.

Chodzi tu o taki budynek, który nie jest połączony z innym obiektem budowlanym i nie wykorzystuje w swojej konstrukcji jakichkolwiek elementów innego obiektu budowlanego i jako całość stanowi samodzielną konstrukcję, nieograniczoną fizycznie w przestrzeni innymi budowlami. Pojęcie "wolno stojący" odnosić zatem należy do cech fizycznych budynku i jego otoczenia weryfikowalnych za pomocą zmysłów, a nie sytuacji prawnej gruntu na jakim dany obiekt został zlokalizowany.

Za budynek wolno stojący należy uznać zatem taki, którego żaden z elementów nie jest konstrukcyjnie ani funkcjonalnie powiązany z innym obiektem budowlanym, co jednocześnie nie wyklucza jego usytuowania przy granicy działki, a tym samym przy analogicznie usytuowanym już obiekcie na działce sąsiedniej.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 września 2017 r. II SA/Rz 568/17