Celem publicznym jest m.in. budowa i utrzymywanie pomieszczeń dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur, państwowych szkół wyższych, szkół publicznych, państwowych lub samorządowych instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także publicznych: obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych, obiektów sportowych (art. 6 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomości).
Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z przywołanym na wstępie przepisem, celem publicznym może być budowa i utrzymanie pomieszczeń i obiektów, które będą służyć podmiotom publicznym. Zatem jest to pewien wyłom od ogólnej definicji inwestycji celu publicznego, z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której wynika, że status podmiotu podejmującego działanie (publiczny/prywatny) nie ma znaczenia. W tym wypadku ma.
Przykładowo w wyroku Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 20 grudnia 2007 r. sygn. II SA/Gd 620/07 CBOSA wskazan, że pblicznym obiektem ochrony zdrowia w rozumieniu art. 6 ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomości jest wyłącznie taki obiekt, który wchodzi w skład publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Obiekt służący ochronie zdrowia tj. pełniący funkcję przychodni, ośrodka zdrowia itp., stanowiący własność np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i przeznaczony na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług zdrowotnych w ramach utworzonego przez nią zakładu opieki zdrowotnej nie może być uznany za "publiczny obiekt ochrony zdrowia". Wyrok został wydany co prawda w oparciu o przepisu uchylonej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej jednak konkluzje zawarte w przywołanym fragmencie uzasadnienia wyroku są nadal aktualne. Wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest tutaj.
Wyrażenia zawarte w ustawie o gospodarce nieruchomościami są użyte w oderwaniu od nazewnictwa wynikającego w ustaw szczególnych regulujących zasady funkcjonowania wymienionych placówek co może prowadzić do powstania wątpliwości interpretacyjnych. Ponieważ jednak katalog celów publicznych ma charakter zamknięty wykładni powołanego przepisu nie można dokonywać oderwaniu o tych norm szczególnych ograniczające się do potocznego rozumienia użytych pojęć. Tymi przepisami szczególnymi będą ustawy regulujące zasady działania poszczególnych organów administracji publicznej oaz sądów i prokuratur, ustawa o szkolnictwie wyższym, ustawa o systemie oświaty, wprost przywołana w przepisie ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ustawa o działalności leczniczej, ustawa o pomocy społecznej, ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej czy ustawa o sporcie.
Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 października 2015 r. sygn. II OSK 489/14 CBOSA wskazano, że wobec braku legalnej definicji świetlicy wiejskiej przyjąć należy, kierując się zasadami doświadczenia życiowego, że świetlica taka, to pomieszczenie przeznaczone do spędzania czasu wolnego, rekreacji i edukacji, rozwijania zainteresowań i integracji lokalnych społeczności (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 września 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 395/14). Świetlica taka, jakkolwiek ma charakter obiektu użyteczności publicznej, jednak jako niewymieniona w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie stanowi sama w sobie celu publicznego.
Przywołany wyrok dostępny jest tutaj.
