Mówimy, że ktoś trzyma się prosto, a ktoś inny chodzi z opuszczoną głową. Jeszcze dziś brzmi nam w uszach rodzicielskie napominanie : ,,Nie garb się!". Postawa człowieka, sposób trzymania głowy wiele mówią o jego charakterze. A oto co na ten temat pisze  J.B. Delacour'a w książce Charaktery.

"Głowa prosto, broda trochę uniesiona:

Każdy z nas spotkał już w życiu osoby, które jednego dnia chodzą z głową wysoko podniesioną, a następnego – ze spuszczoną. Najprostsza reguła znajomości ludzi brzmi: człowiek idzie przez życie tak, jak nosi głowę. Głowa trzymana prosto i broda nieco uniesiona wskazują, że mamy do czynienia z kimś pewnym siebie, może trochę zbyt dumnym, a nawet aroganckim. Taki nigdy nie podporządkuje się cudzej woli, chyba że w wypadku absolutnej konieczności. Wpłynąć na niego nie można. Wierzy w siebie i idzie prosto swoją drogą.

Broda mocno wysunięta do przodu:

Wobec kogoś, kto nie tylko chodzi z podniesionym czołem, lecz ma jeszcze tendencję do wysuwania brody do przodu, należy zachować ostrożność, ponieważ taka postawa świadczy o agresywności, często także arogancji, a w każdym razie o wyraźnej chęci okazania swojej wyższości.

Czoło zwrócone ku ziemi:

Kto chodzi z opuszczoną głową, ten jednocześnie kryje przed otoczeniem czoło i wzrok, nieświadomie usiłując zamaskować także swój charakter. Nie musi to być typ zły, nieprzyjazny czy niebezpieczny. Wystarczy, żeby człowiek stracił do siebie zaufanie, zląkł się odpowiedzialności albo zaczął wątpić w swoja skuteczność, a już zwraca czoło ku ziemi.

Głowa przechylona w bok:

Osoby przechylające głowę – w prawo czy lewo – bardzo często łatwo ulegają wpływom. Poddają się sugestiom innych, są wrażliwe i podatne nie tylko pod względem psychicznym, lecz najczęściej również fizycznym.

W kręgu wiecznego niepokoju:

Znamy ludzi, którzy nie dają swojej głowie ani chwili spokoju, patrzą w lewo, w prawo, natychmiast reagują na każde spojrzenie – z tyłu, z góry czy od dołu. Są to osoby wścibskie albo takie, u których pewna inteligencja łączy się z wielką ciekawością życia, nie potrafiące zachować spokoju ani w dzień, ani w nocy. Ciągle czekają na wielką niespodziankę od życia, losu, w miłości i pracy zawodowej".      

Źródło. J.B. Delacour, Charaktery, Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2000r.