Formalny brak uzasadnienia uchwały lub zarządzenia organu samorządowego (w tym stanowiących akt prawa miejscowego) nie może stanowić samoistnej podstawy do stwierdzenia nieważności tego rodzaju aktu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Jak zaznaczają sądy administracyjne pogląd ten należy uznać za dominujący w miarodajnym piśmiennictwie naukowym; jest on również podzielany w orzecznictwie. Trafnie przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, że w polskim systemie prawnym nie został wprost wyrażony normatywny obowiązek uzasadniania uchwał organów samorządu terytorialnego i dopiero jednoczesny brak uzasadnienia uchwały oraz całkowity brak w aktach sprawy jakichkolwiek informacji dotyczących merytorycznych powodów podjęcia aktu przez organ gminy powoduje istotną wadliwość uchwały, uzasadniającą stwierdzenie jej nieważności.

Brak jest ustawowego zakazu, aby uzasadnienie uchwały nie mogło być przedstawione na etapie postępowania nadzorczego czy też postępowania sądowego. Celem uzasadnienia jest bowiem umożliwienie kontroli legalności działania organów uchwałodawczych. Treść odpowiedzi na skargę pełni właśnie taką rolę. Organ nadzoru bądź też sąd administracyjny, mają na podstawie tam przytoczonych argumentów i faktów możliwość skontrolowania zaskarżonej uchwały w kontekście motywów, jakimi kierował się organ przy ich uchwalaniu. Niemniej jednak, nie jest tak, że w każdej sprawie tego typu argumentacja, nie poparta stosownymi dokumentami będzie akceptowalna.

W sytuacji, gdy właściwy organ, na podstawie upoważnienia ustawowego, nakłada na obywateli określony obowiązek - w szczególności, gdy ustawodawca pozostawił organowi pewien margines swobody - w stosownym uzasadnieniu projektu tego aktu należy przedstawić argumenty przemawiające za przyjęciem konkretnych rozwiązań.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 marca 2025 r., sygn. III SA/Kr 1708/24

Źródło: CBOSA