Prawidłowe doręczenie decyzji to zdarzenie mające istotne znaczenie prawne, rodzące określone skutki procesowe i materialne, tak w stosunku do strony jak i organu, który decyzję taką wydał – taką tezę sformułował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 21 stycznia 2916 roku wydanym w sprawie o sygn. akt: I SA/Gl 852/15.

WSA skupił się na wyjaśnieniu istoty doręczenia. Wskazał, że doręczenie musi być pewne, nie budzące wątpliwości, zgodne z przepisami prawa, wykluczające dowolność w jego stwierdzeniu czy jakąkolwiek uznaniowość.

Zauważył ponadto, że w przypadku gdy początek biegu terminu określa data doręczenia pisma, w pierwszej kolejności wyjaśnienia wymaga kwestia skutecznego doręczenia tego pisma.

Ponadto, w ocenie Sądu, obowiązkiem organu jest  przeprowadzenie postępowania dowodowego w przedmiocie tego, czy przesyłka, którą doręczono stronie mogła nie zawierać decyzji  wydanej przez organ (która miała być przedmiotem  doręczenia).

Zalecenia WSA

Sąd wskazał również organowi, jak winien przeprowadzić postępowanie dowodowe w zakresie doręczenia decyzji i stwierdzenia upływu terminu do wniesienia odwołania. WSA stwierdził, że w razie stwierdzenia, że decyzji nie doręczono, organ przyjmie że w konsekwencji nie mogło nastąpić uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od tejże decyzji – co będzie implikować dalsze konsekwencje procesowe, w tym doręczenie decyzji, otwierające bieg terminu do wniesienia odwołania. W razie stwierdzenia, że decyzja została doręczona, organ wnikliwie uzasadni to stanowisko, a dopiero w dalszej kolejności przejdzie do analizy innych przesłanek przywrócenia terminu.

Źródło: CBOSA