Na zakończenie rozważań dotyczących podejmowania uchwał, warto przytoczyć kilka orzeczeń i rozstrzygnięć nadzorczych. Niektóre z nich potwierdzają tezy formułowane w poprzednich częściach cyklu, stając się dodatkowym argumentem w dyskusji, niektóre zaś odpowiadają na pytania być może całkowicie nieoczekiwane, lecz jednak istotne.
Po pierwsze, WSA w Olsztynie postanowił, że w obowiązującym stanie prawnym nie ma przepisu, który zezwalałby na ustalenie innego trybu głosowania, niż wskazany w przepisie art. 13 ustawy o samorządzie powiatowym. (wyrok z dnia 21 września 2010 r. II SA/Ol 550/10).W przedmiotowej sprawie, stanowiącej tło dla wydania orzeczenia, rada powiatu przewidziała w Statucie możliwość podejmowania uchwał przez Zarząd bez zwoływania posiedzenia. WSA stwierdził, że takie postanowienie Statutu jest nieważne (art. 79 ustawy o samorządzie powiatowym). Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu, a jego organizację wewnętrzną oraz tryb pracy określa statut powiatu. Statut powiatu jest aktem prawa miejscowego, obowiązującego na terenie danego powiatu i jako taki nie może być sprzeczny z przepisami rangi ustawowej. Zgodnie z ustawą, warunkiem ważności podjętej uchwały jest uzyskanie odpowiedniej liczby głosów, przy zachowaniu określonego kworum. Gdyby przyjąć, że uchwały zarządu mogą być podejmowane poza posiedzeniami tego organu, mogłoby to być uznane za ograniczenie zasady jawności. Zasadniczym jednakże argumentem, przemawiającym za niedopuszczalnością przyjęcia innego sposobu głosowania niż określony w art. 13 u.s.p., jest to, iż przepis ten określa tryb głosowania i stawia wymóg "obecności" podczas głosowania określonej ilości członków ustawowego składu organu.
Po drugie, ingerencja organów nadzoru ogranicza się jedynie do kryterium legalności (wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2010 roku, sygn. akt: II OSK 642/10). Jednostki samorządu terytorialnego mają zagwarantowaną konstytucyjnie samodzielność organizacyjną - w ramach ustaw. A zatem jeśli określając reguły głosowania nie naruszają przepisów ustaw, to brak podstaw do ingerencji nadzorczej. Obawy organu nadzoru o funkcjonowanie mechanizmów demokratycznych nie mają podstaw prawnych.
Po trzecie, bezwzględnego obowiązku stosowania zasady wyrażonej w art. 13 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, nie stosuje się do komisji rewizyjnej. Zgodnie z wyrokiem WSA w Lublinie z dnia 26 listopada 2009 r oku (sygn. akt: III SA/Lu 474/09), skoro przepisy ustawy nie nakazują stosowania art. 13 ust. 1 w pracach komisji rewizyjnej oraz w pracach innych komisji powołanych przez radę powiatu, to prawnie dopuszczalne jest wprowadzenie do statutu powiatu postanowienia, w myśl którego - w przypadku równej liczby głosów, decyduje głos przewodniczącego komisji. W ocenie Sądu, nie budzi żadnej wątpliwości, że art. 13 ust 1 ustawy ustala zasady głosowania wyłącznie dla rady powiatu i zarządu powiatu. Te zasady mogłyby być obowiązujące również dla komisji powołanych przez radę powiatu, gdyby ustawodawca tak zdecydował - żaden przepis nie mówi nic na temat stosowania zasady w pracach komisji. Idąc dalej, Sąd wskazał, że skoro przepisy ustawy nie nakazują stosowania art. 13 ust. 1 w pracach komisji, to prawnie dopuszczalne jest wprowadzenie do statutu postanowienia, w myśl którego - w przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego komisji.
Ciekawą treść mają również niektóre rozstrzygnięcia nadzorcze wojewodów, np. w odniesieniu do rygoru wykreślenia pewnych spraw z porządku obrad, rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z dnia 2 sierpnia 2012 roku, zgodnie z którym surowy reżim zmiany w porządku obrad (bezwzględna większość głosów ustawowego składu rady) ma na celu zdyscyplinowanie radnych do debaty nad sprawami zaproponowanymi przez przewodniczącego. Z drugiej jednak strony, umożliwił radzie prawo dokonania stosownych korekt tego porządku, a nawet jego całkowitej zmiany. Z kolei rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 8 lutego 2012 roku jednoznacznie wskazuje, że regulacje statutowe nie mogą dotyczyć trybu pracy organów innych powiatów. Postanowienia dotyczące wspólnych sesji z innymi radami przekraczają delegację wynikającą z art. 19 ustawy.
