Jak powinien postąpić pełnomocnik do spraw etyki, gdy zgłoszono podejrzenie zachowania nieetycznego w urzędzie?

Procedura postępowania pełnomocnika ds. etyki w przypadku zgłoszenia zachowania nieetycznego powinna zostać szczegółowo opisana w procedurze zgłaszania i dokumentowania zdarzeń o charakterze korupcyjnym.

W pytaniu jest mowa o takich zachowania, które nie noszą znamiona przestępstwa i nie wymagają zgłoszenia do odpowiednich organów ścigania.

W sytuacji otrzymania zgłoszenia o dopuszczeniu się takiego zachowania przez pracownika urzędu pełnomocnik ds. etyki dokonuje zabezpieczenia dowodów dotyczących przedstawionego zgłoszenia i dokonuje oceny zaistniałej sytuacji oraz wstępnie kwalifikuje zdarzenie do jednej z kategorii.

Pełnomocnik ds. etyki nie dysponuje narzędziem umożliwiającym mu wyciągnięcie konsekwencji w przypadku uznania za uzasadnione zgłoszenia o nadużyciu. Zgodnie z procedurą zgłaszania i dokumentowania zdarzeń o charakterze korupcyjnym personalne konsekwencje powinien w takim przypadku wyciągać kierownik urzędu, po uzyskaniu od pełnomocnika ds. etyki informacji, że zgłoszone zdarzenie zostało przez niego zakwalifikowane jako korupcyjne.

Nie oznacza to jednak, że pełnomocnik ds. etyki jest bezradny w przypadku zdiagnozowania występowania zdarzeń o charakterze nieetycznym w urzędzie. Można go wyposażyć w możliwość audytowania stanu infrastruktury etycznej w urzędzie, przeprowadzania spotkań z pracownikami podczas których może rozwiewać ich wątpliwości dotyczące interpretacji zasad etycznych czy też poszerzać wiedzę i wiadomość etyczną wśród pracowników urzędu.

Ponieważ pełnomocnik ds. etyki zna stan zagrożenia etycznego urzędu w tym jest świadomy jakie zdarzenia o charakterze korupcyjnym mają na jego terenie miejsce jest on osobą, która jest w stanie sprostać potrzebom pracowników urzędu w zakresie przekazywania rzetelnej informacji służącej poprawie stanu infrastruktury etycznej tegoż urzędu.