Jakiś czas temu publikowaliśmy rozwinięcia skrótów używanych w elektronicznej rzeczywistości. Dzisiaj przedstawiamy kolejną porcję.
DSL (ang. Digital Subscriber Line) – cyfrowa linia abonencka, rodzina technologii szerokopasmowego dostępu do internetu za pośrednictwem tradycyjnych (miedzianych) linii telefonicznych. Standardowa prędkość odbierania danych waha się od 128 kb/s do 50 000 kb/s, w zależności od zastosowanej technologii DSL w danym kraju.
Elektroniczna skrzynka podawcza (ESP) to dostępny publicznie środek komunikacji elektronicznej służący do przekazywania dokumentu elektronicznego do urzędu zgodnie z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 29.09.2005 r. w sprawie warunków organizacyjno-technicznych doręczania dokumentów elektronicznych podmiotom publicznym (DzU z 2005 r. Nr 200, poz. 1651).
GIS – systemy informacji geograficznej/przestrzennej, systemy geoinformacyjne (z ang. Geographical Information Systems). Systemy GIS służą do pozyskiwania, przechowywania i przetwarzania danych przestrzennych, przeprowadzania analiz oraz modelowania obiektów i zjawisk, a także prezentowania (wizualizacji) uzyskanych wyników. Określenia „GIS" używa się nieraz jako zamiennika dla przymiotników przestrzenne/geograficzne, np. dane GIS.
Terminy informacja przestrzenna, dane przestrzenne, usługi przestrzenne używane są w rozumieniu ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (DzU Nr 76, poz. 489).
ICT (ang. information and communication technology) – technologie informacyjne i komunikacyjne, które zamiennie nazywamy technologiami informacyjno-telekomunikacyjnymi lub teleinformatycznymi, lub po prostu teleinformatyką.
Pojęcie odnosi się generalnie do rodziny technologii, które przetwarzają, gromadzą i przesyłają informacje w formie elektronicznej.
Intranet – wewnętrzna, wydzielona sieć przedsiębiorstwa oparta na rozwiązaniach stosowanych w internecie, tj. tych samych standardach, protokołach i programach, obejmująca swym zasięgiem wszystkie jednostki przedsiębiorstwa lub urzędu (biuro, zakłady, fi lie). W skład intranetu wchodzą wszystkie sieci LAN danego przedsiębiorstwa/urzędu.
Łącze szerokopasmowe – w statystyce wspólnotowej UE wyróżnia się dwa podejścia. Pierwsze w badaniach Wykorzystania ICT, prowadzonych przez wszystkie krajowe urzędy statystyczne (w naszym przypadku GUS), i drugie – w badaniach rynku telekomunikacyjnego, prowadzonych przez krajowych regulatorów rynku telekomunikacyjnego (w naszym przypadku UKE).
Definicja 1. Szerokopasmowe łącze w badaniach wykorzystania ICT (GUS) definiuje się przez rodzaj techniki używanej do realizacji połączenia, a nie jego szybkość. Obejmują one technologie z rodziny DSL, takie jak ADSL, HDSL, SDSL, VDSL, łącza Ethernet LANs, które stanowią trzon połączeń szerokopasmowych, oraz inne cechujące się dużą przepustowością łącza stałe (przewodowe lub bezprzewodowe).
Technologie dostępu szerokopasmowego to: sieć telefoniczna z kabli miedzianych i modemów DSL (Digital Subscriber Line); sieć telewizji kablowej z kabli koncentrycznych i modeli kablowych; sieć LAN (Ethernet); sieć światłowodowo-miedziana (FTTC/FTTB, Ethernet); sieć światłowodowa FTTH (PON); systemy radiowe (Wi-Fi, WiMAX i 3G); dostęp satelitarny.
Definicja 2. Połączenia szerokopasmowe w badaniach rynku telekomunikacyjnego (UKE) to łącza internetowe pozwalające na większą niż 144 kb/s (kilobitów na sekundę) szybkość ściągania danych.
P2P – ang. Peer-to-Peer – model komunikacji w sieci komputerowej, zapewniający wszystkim komputerom podłączonym do sieci i posiadającym adres IP (hostom) te same uprawnienia, w odróżnieniu od architektury klientserwer.
Sektor ICT/sektor teleinformatyczny – z definicji OECD do sektora ICT zalicza się przedsiębiorstwa, których głównym rodzajem działalności jest produkcja dóbr i usług pozwalających na elektroniczne rejestrowanie, przetwarzanie, transmitowanie, odtwarzanie lub wyświetlanie informacji. Ogólnie sektor ICT dzielimy na Produkcję ICT, Handel ICT i Usługi ICT, w skład których wchodzą: publikowanie oprogramowania; telekomunikacja; usługi informatyczne; portale internetowe, przetwarzanie danych, hosting i podobna działalność oraz naprawa komputerów i sprzętu telekomunikacyjnego.
Społeczeństwo informacyjne wg jednej z wielu definicji to społeczeństwo znajdujące się na takim etapie rozwoju techniczno-organizacyjnego, że osiągnięty poziom zaawansowania technologii informacyjno-telekomunikacyjnych stwarza warunki techniczne, ekonomiczne, edukacyjne i inne do powszechnego wykorzystania informacji w produkcji wyrobów i świadczeniu usług. Społeczeństwo takie zapewnia obywatelom powszechny dostęp i umiejętność korzystania z technologii teleinformatycznych w ich działalności zawodowej i społecznej, w celu podnoszenia i aktualizacji wiedzy, korzystania ze zdobyczy kultury, ochrony zdrowia oraz spędzania wolnego czasu i innych usług mających wpływ na wyższą jakość życia.
System elektronicznego zrządzania dokumentami (EZD) to narzędzie informatyczne pozwalające na rejestrowanie, porządkowanie, klasyfikację, zarządzanie wersjami i sposobami obiegu oraz archiwizację dokumentów w postaci papierowej i elektronicznej.
Źródło: "Społeczeństwo informacyjne w liczbach", MAC
