Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

VAT przy instalacji urządzeń do produkcji energii

VAT przy instalacji urządzeń do produkcji energii fotolia.pl

Obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Społeczny program mieszkaniowy dla potrzeb VAT obejmuje budynki jednorodzinne o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2 oraz mieszkania nie większe niż 150 m2 (art. 41 ust. 12 – 12b ustawy o VAT). 

 

W celu ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług do czynności polegających na dostawie i instalowaniu urządzeń służących do wytwarzania energii (np. baterii słonecznych, kolektorów słonecznych, ogniw fotowoltaicznych) należy przede wszystkim ustalić czy czynności te można zakwalifikować do usług wymienionych w powołanym art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (tj. remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa) czy też stanowią one dostawę towaru w rozumieniu powołanego art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Jeśli czynności polegające na dostawie i instalowaniu urządzeń służących do wytwarzania energii (np. baterii słonecznych, kolektorów słonecznych, ogniw fotowoltaicznych) na dachu 2 budynku mieszkalnego będą wpisywały się w definicję świadczenia usług stawka, obniżona stawka podatku w wysokości 8 % będzie miała zastosowanie do tej części podstawy opodatkowania, która odpowiada udziałowi powierzchni użytkowej mieszkania/budynku kwalifikującej go do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (odpowiednio 150 m2 i 300 m2 ) w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Podkreślenia tutaj wymaga, że stawka obniżona nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza budynkiem. Stanowisko to potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 7/12. Zgodnie bowiem z argumentacją sądu budynkiem jest „budowla naziemna, jednokondygnacyjna lub wielokondygnacyjna, ograniczona ścianami i dachem, mająca pomieszczenia mieszkalne lub o innym przeznaczeniu; dom, gmach. Budynek drewniany, murowany. Budynek mieszkalny, fabryczny, gospodarczy, szpitalny. Budynek z prefabrykatów. Kubatura budynku”. Natomiast kwestię rozdzielenia należy odnosić do robót, co jest możliwe i stosowane w praktyce, nie zaś do funkcjonowania budynku. Zdaniem Sądu „fizycznie, jeśli chodzi o wykonywane prace, rozdzielenie takie jest możliwe i stosowane, gdyż bardzo często jeden podmiot wykonuje roboty budowlane dotyczące budynku, a inny, wyspecjalizowany, w uzgodnieniu z dysponentem sieci, wykonuje przyłącza (tak w sprawach o sygn. akt I FSK 1189/11, I FSK 499/10, I SA/Bd 863/11)”. 

W konsekwencji, wszystko co znajduje się poza budynkiem jest infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu (do której stosuje się stawkę podstawową) i pomimo jej związku z budownictwem mieszkaniowym roboty dotyczące budynku i infrastruktury powinny być opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT. 

Czw., 7 Kw. 2016 0 Komentarzy Dodane przez: Marcin Maksymiuk