Informacja o migracji osób objętych opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie nieruchomości nie jest potrzebna do obliczenia opłaty - tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. 

W uchwale określono, że w załączniku istnieje obowiązek podawania imienia i nazwiska osób zamieszkujących nieruchomość położoną na danym terenie, jak również imienia i nazwiska oraz aktualnego miejsca zamieszkania osób, które nie zamieszkują już na terenie nieruchomości w stosunku do poprzednio złożonej deklaracji, podczas gdy dane te nie są niezbędne do obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnym.

W ocenie Prokuratora przedmiotowa uchwała, w zakresie w jakim nakłada na składającego deklarację obowiązek podania opisanych wyżej danych jest sprzeczna z prawem. Nie ma bowiem potrzeby podawania imion i nazwisk pozostałych osób zamieszkujących daną nieruchomość na terenie miasta, jak również imion i nazwisk oraz adresu osób, które już nie zamieszkują tej nieruchomości, albowiem do naliczenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wystarczającym jest podanie jedynie liczby domowników. 

Sąd zauważył, że ustawowe wyliczenie zagadnień przekazanych radzie gminy do uregulowania w drodze uchwały w sprawie wzoru deklaracji jest wyczerpujące, nie jest zatem dopuszczalna wykładnia rozszerzająca zastosowania tego przepisu w odniesieniu do innych kwestii, które nie zostały w nim wymienione. Należy zauważyć, że ani przepisy przywołane w samej zaskarżonej uchwale jako jej podstawa prawna, ani żaden inny przepis prawa nie upoważniają rady gminy do zobowiązania osoby składającej deklarację na potrzeby ustalenia opłat za gospodarowanie odpadami przedstawienia takich informacji. Podanie danych dotyczących personaliów mieszkańców poszczególnych nieruchomości niewątpliwie wykracza poza dane niezbędne do prawidłowego obliczenia opłaty za gospodarowanie odpadami. 

Sąd uznał, że w tym wypadku nastąpiło przekroczenie delegacji ustawowej w tym zakresie i tym samym stwierdził nieważność uchwały. 

I SA/Kr 1203/15 - Wyrok WSA w Krakowie

Źródło: CBOSA