Sytuacja finansowa grudziądzkiego szpitala jest ciągle poważna, choć od lat wdrażane są kolejne programy naprawcze. NIK wzięła pod lupę efektywność tych działań i oceniła, że nie dają gwarancji poprawy. Wyjście z trudnej sytuacji uniemożliwia przede wszystkim wysokie zadłużenie. Podejmowane przez szpital wysiłki NIK oceniła negatywnie, gdyż były niewystarczające. Niezadowalające pod względem finansowym, jak i nadzorczym były także działania ze strony władz Grudziądza. NIK złożyła trzy zawiadomienia dotyczące podejrzeń popełnienia przestępstw, wykroczeń i naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

Choć Regionalny Szpital Specjalistyczny im. dr. Władysława Biegańskiego w Grudziądzu od 2020 r. osiągał zysk na działalności operacyjnej, to tylko w jednym roku (z ostatnich sześciu lat) nie poniósł straty netto.

Struktura zadłużenia pogorszyła się, ponieważ część kredytów i pożyczek została zastąpiona długami wobec dostawców i usługodawców. W efekcie szpital opóźniał płatności, co spowodowało konieczność zapłaty wysokich odsetek (ponad 26 mln zł) oraz kar i kosztów komorniczych (ponad 27 mln zł). Z takimi obciążeniami szpital nie może się rozwijać, ponieważ środki są przeznaczane głównie na spłatę długów, zamiast na rozwój. NIK oceniła, że zarządzanie zobowiązaniami było niegospodarne i naruszało ustawę o finansach publicznych.

NIK miała też wiele uwag do strategii rozwoju placówki. Programy naprawcze były sporządzane, realizowane i monitorowane nierzetelnie. Szpital nie zachował należytej staranności przy wyborze pożyczkodawców trzech pożyczek (łącznie 242 mln zł), a część środków (43 mln zł) została wydana niezgodnie z celem. Mimo braku środków na spłatę wierzycieli, szpital rezygnował z naliczania odsetek (ponad 20 mln zł) i podejmował nieskuteczne działania windykacyjne.

Mimo iż Miasto Grudziądz udzielało placówce wsparcia finansowego i merytorycznego, to jego nadzór na gospodarką szpitala był niezadowalający. Władze akceptowały programy naprawcze, pomimo że nie zawierały one analiz niezbędnych do poprawy sytuacji lecznicy i nie pozyskiwały szczegółowych informacji o stanie realizacji działań restrukturyzacyjnych oraz ich efektów. Nie kontrolowały też, w jaki sposób szpital realizuje działania określone w programach naprawczych oraz czy dane sprawozdawane w tym zakresie są rzetelne.

Źródło: NIK