WSA: Zatrudnienie na stanowisku pełniącego obowiązki kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą dotyczy tylko takiej osoby, która posiada pięcioletni staż pracy na stanowisku kierowniczym, czyli takim, gdzie do jej obowiązków należy nie tylko nadzór i organizacja pracy własnej ale przede wszystkim zarządzanie pracą innych, nadzór nad podległymi pracownikami, organizacja pracy danej komórki i odpowiedzialność za jej funkcjonowanie.
Zgodnie z art. 46 ust. 2 pkt 3 ustawy o działalności leczniczej (u.d.l.) kierownikiem podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą może być osoba, która posiada co najmniej pięcioletni staż pracy na stanowisku kierowniczym albo ukończone studia podyplomowe na kierunku zarządzanie i co najmniej trzyletni staż pracy. Sąd wskazał, że cel tego przepisu jest taki, by kandydat na stanowisko kierownicze podmiotu leczniczego posiadał umiejętności i kompetencje charakterystyczne dla stanowisk kierowniczych. Zatem aby posiadał umiejętności nadzoru, organizacji i zarządzania, zwłaszcza, gdy w świetle regulacji art. 46 ust. 1 u.d.l. odpowiedzialność za zarządzanie podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą ponosi kierownik. W sytuacji jednak, gdy dana osoba zajmuje stanowisko samodzielne w komórce jednoosobowej, gdzie organizuje (zarządza) tylko własną pracę, nie można przyjąć, że jest to równoznaczne z cechami przypisanymi pracy na stanowisku kierowniczym. Nawet wykazywane w praktyce umiejętności organizacyjne i zarządcze nie mogą mieć wpływu na wykładnie art. 46 ust. 2 pkt 3 u.d.l.. W ocenie sądu brzmienie tego przepisu, zważywszy również na znaczenie osoby kierownika (czy osoby pełniącej jego obowiązki) w podmiocie leczniczym, nie pozwala na wykładnię rozszerzającą pojęcia "stanowisko kierownicze". Nie sposób przy tym odnieść się bliżej do twierdzeń skargi, że stanowisko kierownicze jest pojęciem szerszym zakresowo i treściowo od samego kierownika, w sytuacji, gdy skarżący sam bliżej tego stwierdzenia nie rozwija. Samo przekonanie Zarządu, że stanowisko audytora wewnętrznego należy uznać za stanowisko kierownicze i podkreślenie stażu pracy M. M. jedynie na tym stanowisku przez około 13 lat samo w sobie nie uzasadnia przyjęcia odmiennej wykładni art. 46 ust. 3a w zw. z art. 46 ust. 2 pkt 3 u.d.l.
Wyrok WSA w Lublinie z 26 kwietnia 2022 r. sygn.III SA/Lu 65/22. Orzeczenie jest nieprawomocne.
Źródło: CBOSA
