Zmiana wysokości środków przeznaczonych na świadczenia pomocy społecznej bądź zmiana spodziewanej liczby beneficjentów pomiędzy poszczególnymi okresami, powodujące zmianę możliwości pomocy społecznej, stanowią uzasadnioną przyczynę w rozumieniu art. 8 § 2 k.p.a. przemawiającą za dopuszczalnością przyznania pomocy w wysokości innej niż miało to miejsce w okresach poprzednich.
Naczelny Sąd Administracyjny ostatecznie rozstrzygnął spór dotyczący przyznania zasiłku celowego potwierdzając, że organy administracyjne mają prawo ograniczać jego wysokość w zależności od dostępnych środków finansowych. Sprawa dotyczyła skarżącego, któremu Prezydent Miasta przyznał 200 zł zasiłku celowego, przeznaczonego na pokrycie bieżących i zaległych opłat czynszowych, rachunku za energię elektryczną oraz doładowania telefonu.
W toku postępowania organy wskazały, że ich możliwości finansowe są ograniczone, co wymusza limitowanie przyznawanej pomocy. Takie stanowisko utrzymało w mocy Samorządowe Kolegium Odwoławcze, a następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny. Skarżący kwestionował decyzje, wskazując na potrzebę pełnego pokrycia swoich wydatków, jednak Naczelny Sąd Administracyjny uznał jego argumenty za niezasadne.
Sąd podkreślił, że przyznanie zasiłku w wysokości niższej niż faktyczne potrzeby nie jest naruszeniem prawa, o ile potrzeby te zostały prawidłowo zidentyfikowane. Istotne jest bowiem, że pomoc społeczna uwzględnia możliwości finansowe organów, a jej celem nie jest pełne pokrycie wszystkich wydatków beneficjentów. NSA zaznaczył również, że porównywanie sytuacji skarżącego z innymi beneficjentami nie jest wymagane, gdyż obowiązuje tajemnica pomocy społecznej.
Wyrok potwierdza, że organy administracyjne mają prawo do ograniczania wysokości świadczeń socjalnych zgodnie z dostępnymi środkami, a decyzje takie, choć mogą być odmienne od wcześniejszych rozstrzygnięć wobec tej samej osoby, pozostają zgodne z obowiązującym prawem.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 września 2025 r., sygn. I OSK 2214/24
Źródło: CBOSA
