Artykuł 116 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej stanowi, że pracownikiem socjalnym może być osoba, która do dnia 31 grudnia 2013 r. ukończyła studia wyższe o specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego na jednym z wymienionych w tym przepisie kierunków. Z przepisu tego wynika, że warunkiem stania się pracownikiem socjalnym jest ukończenie do konkretnej daty studiów wyższych o specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego na jednym z wymienionych kierunków, a nie zrealizowanie określonego minimum programowego.

Wobec tego, przedmiotem oceny spełnienia wymagań może być tylko, czy posiadany dyplom dotyczy wnioskodawcy, czy jest dyplomem ukończenia do 31 grudnia 2013 r. studiów wyższych o specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego na jednym z wymienionych kierunków, a nie to, czy w ramach odbytych studiów zostało zrealizowane minimum programowe dla specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego. Skoro warunki stania się pracownikiem socjalnym zostały określone w taki sposób, to Minister na podstawie art. 116 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej nie ma kompetencji do dokonywania oceny, czy osoba, która ukończyła studia wyższe o specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego na jednym z wymienionych kierunków, co zostało udokumentowane dyplomem ukończenia studiów, zrealizowała w toku studiów minimum programowe dla specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego, które odbyła.

Skoro warunkiem stania się pracownikiem socjalnym jest ukończenie studiów wyższych dla specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego, to nie można tego warunku interpretować rozszerzająco w ten sposób, że obejmuje on nie tylko fakt ukończenia odpowiednich studiów wyższych, ale również to czy absolwent zrealizował minimum programowe.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2025 r., sygn. I OSK 1370/24

Źródło: CBOSA