W dniu 19 sierpnia 2011 r. Sejm uchwalił ustawę o języku migowym i innych środkach komunikowania się.

Ustawa wprowadza przepisy regulujące zasady korzystania przez osoby uprawnione (to jest osoby doświadczające trwale lub okresowo trudności w komunikowaniu się) z pomocy osób pomagających w kontaktach z instytucjami publicznymi, służbami ratowniczymi i służbą zdrowia.

Ustawa wprowadza definicje polskiego języka migowego (PJM), systemu językowo-migowego (SJM), sposobów komunikowania się osób głuchoniewidomych (SKOGN).

Na podstawie przepisów ustawy organ administracji publicznej ma obowiązek udostępnienia usługi pozwalającej na komunikowanie się (to jest zapewnia osobie uprawnionej możliwość skorzystania z pomocy wybranego tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika.

Ponadto organ administracji publicznej zapewnia też dostęp do świadczenia usług tłumacza PJM, SJM i SKOGN po uprzednim zawiadomieniu przez osobę uprawnioną.

Ustawa powołuje także rejestr tłumaczy PJM, SJM i SKOGN oraz odrębne ciało „Radę języka migowego", która jest organem doradczym ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Ustawa spowoduje dodatkowe skutki finansowe dla budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego w Łącznej kwocie ok. 5,612 mln zł rocznie, przy założeniu osiągnięcia maksymalnego poziomu wszystkich kosztów związanych z wdrożeniem zaproponowanych rozwiązań.

Ustawa została podpisana przez Prezydenta B. Komorowskiego w dniu 12 września br.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2012 r., z wyjątkiem przepisów przyznających osobom uprawnionym prawo do skorzystania z pomocy osoby przybranej w kontaktach z podmiotami zobowiązanymi oraz dotyczących przetwarzania danych i informacji w czasie korzystania z pomocy osoby przybranej, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Źródło: prezydent.pl