Umieszczenie w domu pomocy społecznej jest ostatecznością i powinno być poprzedzone oceną możliwości udzielenia pomocy osobie potrzebującej w miejscu jej zamieszkania oraz wnikliwym zbadaniem jej sytuacji rodzinnej. Wyrok SA z 8 listopada 2016 r. sygn. I OSK 1656/16.

W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał, że stan faktyczny sprawy z daty podjęcia zaskarżonej decyzji nie wskazywał na naruszenie przez organy administracji art. 54 ustawy o pomocy społecznej – z akt sprawy wynikało, że skarżącej mogła zostać zapewniona pomoc w postaci zwiększenia usług opiekuńczych w miejscu jej zamieszkania. Sąd podkreślił, że okoliczność rezygnacji przez skarżącą z dodatkowych godzin usług opiekuńczych nie przesądza w żaden sposób o konieczności skierowania jej do domu opieki społecznej.

Źródło: CBOSA