Związek Powiatów Polskich ponownie apeluje o poprawę sytuacji finansowej domów pomocy społecznej prowadzonych przez samorządy.
Związek Powiatów Polskich już od dawna stoi na stanowisku, że sposób finansowania pobytu osób skierowanych do domów pomocy społecznej przed i po 2004 r. powinien zostać ujednolicony. Tym razem postulaty dotyczące zmian legislacyjnych w tej kwestii zawarł w stanowisku z 8 lipca 2015 r.
- Związek Powiatów Polskich po raz kolejny apeluje o podjęcie działań legislacyjnych mających na celu dostosowanie wysokości dotacji przekazywanej na utrzymanie pensjonariuszy przyjętych oraz skierowanych do domów pomocy społecznej przed 1 stycznia 2004, do rzeczywistych kosztów ponoszonych przez jednostki samorządu terytorialnego z tego tytułu. Sytuacja w jednostkach pomocy społecznej jest dramatyczna – czytamy w stanowisku.
Jednostkowe stawki wyżywienia – czyli podstawowej potrzeby, jaka powinna być zapewniona – w niektórych domach wynoszą mniej niż 5 złotych dziennie.
Z kolei brak środków finansowych na bieżące remonty i zakup wyposażenia prowadzi do degradacji zaplecza infrastrukturalnego. Pracownicy zatrudnieni w DPS-ach, za swoją ciężką i odpowiedzialną pracę często pobierają minimalne wynagrodzenie.
ZPP zwraca także uwagę, na dysproporcje w zasadach naliczania dotacji w zależności od województwa. Przykładowo w województwie łódzkim pobyt jednego mieszkańca dotowany jest kwotą 1573 zł, a w województwie warmińsko-mazurskim kwota ta wynosi 2318 zł. – Ale nawet i ta ostatnia nie pozwala na utrzymanie mieszkańca DPS w standardzie wynikającym z obowiązujących przepisów prawa – podnosi Ludwik Węgrzyn, Prezes ZPP w stanowisku.
Domy pomocy społecznej dla osób psychicznie chorych są w jeszcze gorszej sytuacji. A to dlatego, że koszty ich prowadzenia są wyższe od standardowych, a właśnie w tych placówkach przebywa duża liczba osób umieszczonych przed 1 stycznia 2004 r.
ZPP nie ma wątpliwości. - Zmiana w zasadach finansowania domów pomocy społecznej wymaga bezzwłocznej interwencja ustawodawcy – apeluje ZPP.
Związek zwraca się do posłów - członków Komisja Polityki Społecznej i Rodziny Sejmu RP oraz do senatorów – członków Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej Senatu RP, o podniesienie tego tematu w pracach komisji. Nie można oczekiwać, że problem sam się rozwiąże. Stawka jest za wysoka, chodzi bowiem o życie pensjonariuszy, którym Państwo powinno zapewnić godne warunki egzystencji.
