Resort przedsiębiorczości i technologii opracował zmodyfikowaną wersję projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Dzięki wprowadzeniu proponowanych zmian poprawie ma ulec pozycja wierzyciela w stosunkach gospodarczych.

Projekt dotyka szerokiego spektrum aktów prawnych – od Kodeksu postępowania cywilnego po ustawę o finansach publicznych. Skupmy się głównie na tych o publicznoprawnym charakterze. 

Dyscyplina finansów publicznych

Zmiany w ustawie o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych mają z jednej strony spowodować, że zapłata wynagrodzenia (świadczenia pieniężnego) z tytułu dostawy towaru lub wykonania usługi w ramach transakcji handlowej przed terminem zapłaty określonym w umowie – ale po spełnieniu świadczenia przez wierzyciela – nie będzie stanowić naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Z drugiej strony zawarcie umowy z terminem zapłaty przekraczającym terminy określone w ustawie o terminach zapłaty w transakcjach handlowych ma stanowić naruszenie dyscypliny – tu warto pamiętać o tym, że owe terminy mają ulec zmianie w niniejszej nowelizacji, o czym szerzej za moment. 

Czego możemy nie dochodzić?

Ustawa o finansach publicznych, a konkretniej jej art. 59a ust. 1 ma umożliwić organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego podjęcie uchwały ws. postanowienia o niedochodzeniu należności z tytułu rekompensaty za dochodzenie roszczeń, jeżeli kwota rekompensaty jest równa lub wyższa od świadczenia pieniężnego stanowiącego wynagrodzenie.

Rekompensaty te będą wynosić:

• 40 euro – w przypadku gdy wartość wynagrodzenia nie przekracza 1000 euro
• 70 euro – w przypadku gdy wartość wynagrodzenia jest równa lub wyższa od 1000 euro, ale niższa niż 10000 euro
• 1000 euro – w przypadku gdy wartość wynagrodzenia jest równa lub wyższa od 10000 euro

60 dni już tylko dla podmiotów leczniczych

Zmiany mają dotknąć także terminów zapłaty w transakcjach handlowych, w którym dłużnikiem jest podmiot publiczny. Usunięty ma zostać przepis dopuszczający ustalenie terminu zapłaty dłuższego niż 30 dni, a nieprzekraczającego 60 dni, jeżeli ustalenie to jest obiektywnie uzasadnione właściwością lub szczególnymi elementami umowy. Tym samym jeżeli termin zapłaty ustalony w umowie będzie dłuższy niż 30 dni od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, to wierzycielowi, który spełni swoje świadczenie po upływie 30 dni będą przysługiwały odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych – i nie będzie możliwości uniknięcia zapłaty odsetek poprzez wykazanie tego, że termin dłuższy niż 30 dni to ustalenie obiektywnie uzasadnione właściwością lub szczególnymi elementami umowy.

Zaznaczyć trzeba, że podmiot publiczny będący podmiotem leczniczym nadal będzie mógł zawierać umowy z terminem płatności nieprzekraczającym 60 dni. 

Z projektem ustawy można zapoznać się pod adresem: www.legislacja.rcl.gov.pl