Wskutek działań podjętych przez m.in. Związek Powiatów Polskich, 10 września br. połączone sejmowe Komisje: Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej przyjęły zmiany w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Przyjęta nowelizacja precyzuje właściwość organu właściwego do dochodzenia i egzekwowania należności wskazanych w ww. ustawie.
Gdzie tkwi(ł) problem?
Nowelizacją z dnia 8 marca 2013 roku do ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych wprowadzono art. 22 b ust. 4, zgodnie z którym, marszałek województwa został wskazany organem egzekucyjnym uprawnionym do egzekucji należności za zobowiązania z tytułu dochodów związanych z wyłączaniem gruntów rolnych z produkcji.
Jak wynikało z uzasadnienia nowelizacji z 2013 roku, intencją wnioskodawców było jednoznaczne ustalenie, że marszałek województwa, a nie jak dotychczas starosta, ma prowadzić windykację ustalonych decyzjami starostów należności i opłat z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji, ponieważ wspomniane należności i opłaty stanowią dochód budżetu województwa, a nie budżetu powiatu. W trakcie prac sejmowych wprowadzono zmianę polegającą na zastąpieniu „prowadzi windykację” wyrazami „jest organem egzekucyjnym”. Zmiana ta nadal nie rozwiązała problemu, kto jest wierzycielem tych opłat, natomiast wprowadziła nowy organ egzekucyjny – marszałka województwa.
Taki stan prawny doprowadził do rozbieżności interpretacyjnych, spowodowanych brakiem jednoznacznego wskazania kto jest wierzycielem przedmiotowych należności. W efekcie, w kilku województwach wierzycielem był i jest nadal marszałek, a w kilku wierzycielami byli i są nadal starostowie.
Rozwiązanie problemu
2 lipca 2015 roku Prezes Związku Powiatów Polskich skierował wystąpienie do posła Krzysztofa Jurgiela, Przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Sejmu RP z uzasadnioną prośbą o wprowadzenie zmian, które jednoznacznie wskazywałyby kto jest wierzycielem należności wynikających z ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Tak też się stało. Nowe brzmienie art. 22 b ust. 4 ustawy (przyjęte przez połączone komisje na ostatnim posiedzeniu) stanowi, że:
Marszałek województwa jest wierzycielem i organem egzekucyjnym uprawnionym do egzekucji należności za zobowiązania z tytułu dochodów, o których mowa w ust. 1 ustawy.