Ustawa z dnia 15 lipca 2011 roku o zawodach pielęgniarki położnej udziela ministrowi właściwemu do spraw zdrowia delegacji d uregulowania w akcie wykonawczym szczegółowych wymagań dotyczących kształcenia pielęgniarek i położnych. Realizujące tą delegację rozporządzenie Ministra Zdrowia właśnie zostało skierowane do rozpatrzenia przez Zespół ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Komisji Wspólnej.

Rozporządzenie określa szczegółowe wymagania dotyczące kształcenia pielęgniarek i położnych w szkołach pielęgniarskich i szkołach położnych w zakresie:

1. sposobu realizacji programu kształcenia. Stawiane warunki to m.in. wymóg by zajęcia praktyczne związane z opieką nad człowiekiem zdrowym i chorym stanowiły integralną część procesu kształcenia, żądanie by kształcenie uwzględniało stosowanie efektywnych strategii nauczania i było prowadzone z zastosowaniem metod adekwatnych do założonych celów, a sam program kształcenia umożliwiał pogłębienie wiedzy przydatnej do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, w szczególności poprzez organizację zajęć fakultatywnych, wykładów monograficznych, staży, wizyt studyjnych;
2. kadry prowadzącej kształcenie. Nauczanie przedmiotów z pielęgniarstwa i położnictwa oraz praktyki mają prowadzić nauczyciele akademiccy, posiadający prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej oraz minimum roczną praktykę zawodową, zgodną z nauczanym przedmiotem. Nauczyciele akademiccy muszą przy tym planować własny rozwój zawodowy, stale podnosić kwalifikacje zawodowe oraz pedagogiczne;
3. bazy dydaktycznej, w tym służącej kształceniu klinicznemu. Uczelnia musi w szczególności posiadać bazę materialną i dydaktyczną o strukturze dostosowanej do liczby studentów, w tym: sale wykładowe, sale ćwiczeń, pracownie specjalistyczne (w tym anatomii i fizjologii), pracownie umiejętności pielęgniarskich, pracownie umiejętności położniczych, pracownie informatyczne, pracownie nauki języków obcych, a także bibliotekę i czytelnię wyposażone w aktualne piśmiennictwo w zakresie nauczanych dyscyplin oraz Internet. Przy doborze podmiotów leczniczych i innych realizujących praktyczną naukę zawodu uczelnia ma kierować się możliwością osiągnięcia założonych celów dydaktycznych i zapewnienia wysokiej jakości zajęć praktycznych przy uwzględnieniu wskazanych w rozporządzeniu kryteriów;
4. posiadania wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia.