Jak informowaliśmy tutaj, na skutek uwag Związku Powiatów Polskich wniesionych w ramach Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego projekt nowelizacji ustawy o charakterystyce energetycznej budynków uległ poprawie. Poprawie zarówno z perspektywy jednostek samorządu terytorialnego, jak i wszystkich obywateli.

Kopie świadectw w budynkach z usługami dla ludności tylko wtedy gdy jest świadectwo

Pierwotnie projekt zakładał generalny obowiązek dla właścicieli lub zarządców budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m², w których są świadczone usługi dla ludności, w zakresie umieszczenia kopii świadectwa charakterystyki energetycznej w widocznym miejscu w tym budynku (art. 12 ustawy o charakterystyce energetycznej). Po uwagach ZPP wskazujących na to, że wymóg ten byłby dalej idący niż regulacja unijnej dyrektywy (co oczywiście jest dopuszczalne, ale niekoniecznie potrzebne), projektodawcy uzupełnili wskazany przepis o sformułowanie funkcjonujące już dziś w ustawie, czyli uzależniające wyżej wskazany obowiązek od tego, czy dla tego budynku zostało sporządzone świadectwo charakterystyki energetycznej. Jeżeli nie, to nie ma i nie będzie obowiązku umieszczania kopii w widocznym miejscu. Projektowany przepis w pierwotnym brzmieniu spowodowałby, że dla wszystkich wskazanych wyżej budynków należałoby sporządzić świadectwa charakterystyki energetycznej.

Podleganie karze grzywny

Pierwotnie karze grzywny miał podlegać ten, kto przekazuje, jako świadectwo charakterystyki energetycznej, dokument sporządzony niezgodnie z art. 4 ust. 3, czyli bez wykorzystania systemu teleinformatycznego, w którym prowadzony jest centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków. Tym samym mógł to być np. sprzedający nieruchomość, który nieświadomie przekazałby nabywcy tego typu świadectwo charakterystyki energetycznej. Po uwadze ZPP z projektu jasno wynika, że chodzi o sporządzającego i przekazującego takie wadliwe świadectwo, czyli np. osobę sporządzającą świadectwo na zlecenie właściciela nieruchomości.

Wydłużenie vacatio legis

Początkowo projektowana ustawa miała w swoim zasadniczym zakresie wejść w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Po uwadze Związku Powiatów Polskich wskazującej na to, że projektowana regulacja znacznie zmodyfikuje obrót nieruchomościami w kraju (między innymi poprzez wymóg posiadania świadectwa charakterystyki energetycznej przez właściciela zbywającego nieruchomość czy wynajmującego nieruchomość najemcy), projektodawcy wydłużyli ten okres do 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy.