Przeprowadzony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej pilotaż wdrażania przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 roku w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach wskazał, że część przepisów budzi wątpliwości interpretacyjne i w konsekwencji jest stosowana niezgodnie z zamierzeniami resortu. W związku z tym opracowany został projekt nowego rozporządzenia.

Dalsze cele – wskazywane przez projektodawców – to: ułatwienie organizowania w praktyce pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także usprawnienie rozwiązań w zakresie kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Główne zmiany przewidziane w nowym projekcie to:

• poszerzenie katalogu osób udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej o terapeutów pedagogicznych prowadzących zajęcia korekcyjno-kompensacyjne dla uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się ora z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi;
• rozszerzenie katalogu osób i instytucji mogących inicjować udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej o dyrektora właściwego przedszkola, szkoły lub placówki, a także kuratora sądowego;
• uznanie za formę pomocy psychologiczno-pedagogicznej bieżącej pracy z uczniem. W założeniach projektodawców ma to oznaczać, że każdy nauczyciel i wychowawca w ramach bieżącej pracy ma udzielać pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom, którzy takiej pomocy potrzebują;
• dodanie do listy możliwych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej przez przedszkola i placówki – zajęć rozwijających uzdolnienia, zaś przez szkoły dla dorosłych – zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej, a także porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń;
• uproszczenie systemu organizacyjnego pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności poprzez rezygnację z obligatoryjnego tworzenia dla każdego ucznia wymagającego objęcia pomocą zespołu składającego się z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem. Zamiast tego przewidziano, że osoba zajmująca się planowaniem i koordynowaniem udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej współpracuje z innymi nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych i specjalistami, rodzicami ucznia lub pełnoletnim uczniem, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, a także innymi podmiotami. Jednocześnie zadania realizowane przez zespoły zostały w przedłożonym projekcie przypisane poszczególnym specjalistom. Specjaliści tacy jak psycholog, logopeda, czy doradca zawodowy będą wspierać nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i inne osoby w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
• rezygnacja z obowiązku informowania na piśmie rodziców ucznia o udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Informacja ta będzie mogła być przekazana w dowolnej formie;
• zniesienie obowiązku opracowywania kart indywidualnych potrzeb ucznia (KIPU) oraz planów działań wspierających (PDW). Pomoc psychologiczno-pedagogiczna będzie dokumentowana na zasadach ogólnych, w szczególności w indywidualnych lub grupowych programach pracy na poszczególnych zajęciach – opracowywanych w związku z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19 lutego 2002oku w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji.