Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Podróże służbowe w jednym akcie prawnym. Diety i noclegi w górę

W obowiązującym stanie prawnym zagadnienie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej uregulowane jest w dwóch rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej wydanych w dniu 19 grudnia 2002 roku. Dotyczą one odpowiednio podróży służbowych na obszarze kraju i poza granicami kraju. W związku z koniecznością urealnienia przewidzianych tam należności resort pracy opracował projekt nowego rozporządzenia – regulującego zarówno podróże krajowe, jak i zagraniczne.

Najistotniejsze zmiany w stosunku do obowiązującego stanu prawnego mają polegać na:

  • podwyższeniu stawki diety przy podróżach służbowych krajowych – z 23 zł na 30 zł;
  • określono sposób zmniejszania należnej diety w przypadku podróży służbowych krajowych, gdy pracownik miał zapewnione bezpłatne wyżywienie – śniadanie i kolacja zostały wycenione na 25% diety, zaś obiad – na 50% diety;
  • w podróżach służbowych krajowych zostaje wprowadzony limit noclegowy – na dwudziestokrotność stawki diety (a zatem do 600 zł);
  • podwyższeniu stawek diet i limitów noclegowych przy podróżach służbowych zagranicznych, np. w przypadku podróży do Stanów Zjednoczonych kwota diety ma wzrosnąć z 46 USD na dzień do 59 USD, a kwota limitu noclegowego ze 160 USD (w Nowym Jorku i Waszyngtonie – 200 USD) do 200 USD (w Nowym Jorku – 350 USD, a Waszyngtonie – 300 USD). W przypadku podróży do Belgii stawka diety wzrasta z 45 EUR do 48 EUR, zaś limit noclegowy pozostaje na dotychczasowym poziomie 160 EUR (jedyny przypadek utrzymania limitu noclegowego bez zmian). W przypadku podróży do Etiopii stawka diety wzrasta z 49 USD do 55 USD, a limit noclegowy – z 95 USD do 300 USD (jest to wzrost w największym stopniu). Najwyższy procentowo wzrost stawek ma miejsce w przypadku: Islandii (55,6%), Wenezueli (53,8%), Cypru (51,5%) oraz Chile (42,9%);
  • ustalenia kursu według którego należy wypłacać i rozliczać w walucie polskiej przysługującą pracownikowi zaliczkę w walucie obcej. Podstawą ma być średni kurs złotego określony przez Narodowy Bank Polski w dniu wypłacenia zaliczki.
Czw., 1 Lst. 2012 0 Komentarzy Dodane przez: Grzegorz P. Kubalski