NSA orzekł, że transportem drogowym jest każdy przejazd drogowy wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do działalności gospodarczej niepolegającej na wykonywaniu transportu drogowego. W przypadku wykonywania przedmiotowego transportu, przewoźnik powinien transport wykonywać osobiście lub za pomocą zatrudnionego pracownika. Brak spełnienia powyższego warunku skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.
W wyniku przeprowadzonej kontroli drogowej zespołu pojazdów składającego się z samochodu ciężarowego, ustalono, że wykonywanie transportu drogowego odbywało się bez wymaganego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźniku lub bez wymaganej licencji. Ponadto pojazd wyposażony był w urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, a na karcie kierowcy nie rejestrowano wskazań w zakresie prędkości pojazdu, czy aktywności kierowcy. Wobec tego Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na przewoźnika karę pieniężną w wysokości 10 tys. zł.
Po odwołaniu, Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał rozstrzygnięcie w mocy. Linią obrony skarżącej był fakt, iż jej zdaniem przewozu dokonywała w celu niehandlowym. Z wyjaśnień wynikło jednak, iż transportowała kostkę brukową będącą materiałem budowlanym służącym do celów przedsiębiorstwa jej męża. W ocenie organu przewóz nie był przewozem na potrzeby własne w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, albowiem takowy musi być wykonywany osobiście przez przedsiębiorcę lub jego pracownika.
Sprawa trafiła do WSA. Skarżąca wywodziła, że przewóz nie był związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą oraz spełniał przesłanki niehandlowego przewozu rzeczy. Nie mógł więc w jej mniemaniu być uznany za transport drogowy w rozumieniu przepisów ustawy, w konsekwenecji czego nie było podstaw do nałożenia na nią kary.
Sąd przytoczył, że przyjęto w orzecznictwie, że transportem drogowym jest każdy przejazd drogowy wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do działalności gospodarczej niepolegającej na wykonywaniu transportu drogowego. Przesądzenie zaś, że przejazd nie stanowi przejazdu na potrzeby własne oznacza, że transport drogowy wykonywany był w rozumieniu art. 4 pkt 3 lit. a o transporcie drogowym. Wobec tego organ dokonał prawidłowej oceny okoliczności oraz słusznie nałożył karę za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Skarżąca odwołała się od wyroku do NSA, jednak Sąd oddalił skargę.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2019 r. II GSK 3049/17
