Cechą charakterystyczną afgańskich tablic rejestracyjnych jest podwójne zamieszczenie numeru rejestracyjnego – raz przy wykorzystaniu alfabetu łacińskiego i cyfr arabskich (europeizowanych), drugi raz przy wykorzystaniu alfabetu arabskiego i cyfr wschodnioarabskich.

Ten pierwszy sposób zapisu znajduje się w dolnej części tablicy, drugi – w górnej. Pomiędzy wierszami z numerem rejestracyjnym z lewej strony tablicy znajduje się stylizowany wizerunek Arg – dawnego pałacu królewskiego, a obecnie siedziby Prezydenta Afganistanu w Kabulu, zaś z prawej strony – holograficzna naklejka bezpieczeństwa.

Numer rejestracyjny składa się z trzech części:

·         nazwy (w wersji arabskiej)/identyfikatora (w wersji łacińskiej) prowincji (wilajetu), w którym pojazd jest zarejestrowany. Przykładowo – prowincja Ghazini, w której stacjonują polskie oddziały ma oznaczenie GZN, prowincja Kunduz – KDZ, zaś stołeczny Kabul – KBL;

·         numeru porządkowego liczącego od dwóch do pięciu cyfr;

·         kodu pojazdu – odnoszącego się czy to do parametrów pojazdu (np. B – autobusy), kategorii właściciela pojazdu (np. D – pojazd rządowy, PRV – pojazd prywatny, L – pojazd firmowy) lub statusu pojazdu (np. TEMP – rejestracja tymczasowa).

Standardową kolorystką tablicy rejestracyjnej są czarne znaki na białym tle. Występują jednak również inne zestawienia kolorystczne:

·         czarne znaki na żółtym tle – dla autobusów i taksówek;

·         zielone znaki na białym tle – pojazdy rządowe;

·         czerwone znaki na białym tle – policja;

·         czerwone znaki na jasnozielonym tle – służba więzienna;

·         białe znaki na czerwonym tle – korpus dyplomatyczny;

·         białe znaki na niebieskim tle – pojazdy ONZ;

·         czarne znaki na zielonym tle – organizacje pozarządowe;

·         czarne znaki na pomarańczowym tle – tablice tymczasowe.