Art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o publicznym transporcie drogowym stanowi, że "organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega w szczególności na określaniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, udostępnionych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów".

Nie ulega zatem wątpliwości, że organ uchwałodawczy jednostki samorządu terytorialnego został upoważniony przez ustawodawcę do określania przystanków komunikacyjnych i dworców oraz warunków i zasad korzystania w stosunku do obiektów, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego. Oznacza to, że właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego nie ma podstaw do wydawania uchwały w trybie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym w stosunku do obiektów, których właścicielem lub zarządzającym nie jest jednostka samorządu terytorialnego.

Wyrok WSA w Krakowie z 24 września 2013 r. sygn. III SA/Kr 1690/12. Uwaga! Wyrok nieprawomocny.

Źródło: CBOSA