Malezja jest federalną monarchią konstytucyjną. W jej skład wchodzi 13 stanów, w tym dziewięć o charakterze sułtanatów oraz trzy terytoria federalne. Pomimo federalnego charakteru państwa, system oznaczania pojazdów jest ujednolicony z pewnymi wyjątkami. Najistotniejsze dotyczą jednostek administracyjnych położonych w wyspiarskiej Malezji Zachodniej – stanów Sabah i Sarawak.

Standardowe malezyjskie numery rejestracyjne składają się z nie więcej niż trzech liter i nie więcej niż czterech cyfr (zera stojące z przodu są pomijane). Pierwsza litera identyfikuje jednostkę administracyjną, w której pojazd jest zarejestrowany (np. W oznacza stołeczne terytorium federalne Kuala Lumpur, J – stan Johor, N - Negeri Sembilan, zaś T – Terengganu), pozostałe znaki mają charakter porządkowy, przy czym wśród liter pomija się I, O (jako podobne odpowiednio do 1 i 0) oraz Z (zastrzeżone dla pojazdów wojskowych). Wyjątki od tego schematu stanowią:

• Langkawi – stan ten od chwili uzyskania statusu obszaru wolnocłowego stosuje numery rejestracyjne złożone z liter KV, nie więcej niż czterech cyfr i litery;
• Sarawak posługuje się numerami rejestracyjnymi złożonymi z litery Q, litery oznaczającej okręg rejestracji (np. A oznacza Kuching, M – Miri, T – Bintulu), litery porządkowej, nie więcej niż cztrech cyfr i kolejnej litery porządkowej;
• Sabah ma analogiczny schemat numerów rejestracyjnych jak Sarawak – z zastrzeżeniem, że pierwszym znakiem numeru jest S, zaś na drugim miejscu występują odpowiednie kody okręgów stanu Sabah (np. B oznacza Beaufort, K – Kudat, T – Tawau).
• Putrajaya – terytorium federalne stanowiące siedzibę administracji federalnej (w szczególności rządu federalnego) posługuje się tablicami rejestracyjnymi z pełną nazwą terytorium i ciągiem cyfr. W odróżnieniu od wszystkich pozostałych jednostek administracyjnych Putrajaya stosuje kursywę do zapisania numeru rejestracyjnego na tablicy.

oraz od września tego roku Kuala Lumpur. Na terytorium stołecznym nastąpiło bowiem 26 września b.r. wyczerpanie dotychczasowego schematu numeracji (wydano numer WYY 9999). Od tego dnia stosowany jest system, w którym po początkowym W następują nie więcej niż cztery cyfry i litera na końcu.

Pomimo występujących różnic w schemacie numeru rejestracyjnego tablica rejestracyjna ma znormalizowany wygląd – z białymi znakami na czarnym tle.

Odrębny system oznakowania posiadają:

• przyczepy. Ich numery rejestracyjne zaczynają się od znaków „T/”, po których występuje litera oznaczająca stan, litera porządkowa i nie więcej niż cztery cyfry. Kolorystyka tablicy rejestracyjnej jest standardowa;
• taksówki. W ich przypadku numer rejestracyjny składa się z litery H, litery oznaczającej jednostkę administracyjną, w której taksówka jest zarejestrowana, litery porządkowej i nie więcej niż czterech cyfr. Tablica ma czarne znaki na białym tle;
• pojazdy sułtanów i szefów innych niż sułtanaty jednostek podziału terytorialnego mają własne, specyficzne oznaczenie. Zazwyczaj tablica rejestracyjna ma żółte (złote) tło. Widnieje na niej herb właściwej jednostki podziału;
• pojazdy wojskowe. Ich numery rejestracyjne zaczynają się od litery Z, po której występuje kod literowy oznaczający przynależność pojazdu i nie więcej niż cztery cyfry. Kolorystyka tablicy rejestracyjnej jest standardowa;
• pojazdy mające status dyplomatyczny. Numery rejestracyjne tych pojazdów składają się z oddzielonych łącznikami trzech dwuznakowych grup: cyfrowej oznaczającej przynależność państwową, cyfrowej oznaczającej rangę osoby posługującej się pojazdem i literowej oznaczającej status (CD – korpus dyplomatyczny, CC – korpus konsularny, UN – pojazd ONZ). Pojazdy korpusu dyplomatycznego i ONZ mają tablice z białymi znakami na czerwonym tle, korpusu konsularnego – standardową kolorystykę.

Stosowane są również tablice dealerskie, jednakże ich wygląd jest różny w różnych sułtanatach.