Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę na bezczynność prezydenta miasta ściśle związaną ze sprawami edukacyjnymi. Jak wynika ze zgromadzonych materiałów, prezydent nie wykonał swoich obowiązków wynikających z art. 75 ust. 2a Karty Nauczyciela. Przepis ten zobowiązuje do powiadomienia rzecznika dyscyplinarnego w przypadku podejrzenia popełnienia przez dyrektora szkoły czynu naruszającego prawa i dobro dziecka. Zdaniem skarżącego, organ samorządu wiedział o konkretnych naruszeniach dyrektora, a zatem jego bierność nosi znamiona bezczynności.
Sąd, badając z urzędu swoją właściwość w określonej sprawie, skonfrontował przedstawiony mu stan faktyczny z brzmieniem przepisu art. 3 ustawy - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyznaczono tam bowiem zakres spraw, wokół których sądy administracyjne sprawując kontrolę działalności administracji publicznej orzekają w sprawach skarg. Umieszczona w § 2 pkt 8 regulacja odnosząca się do skarg na bezczynność prowadzi do przypadków, w których organ zwleka z wydaniem decyzji, aktu czy postanowienia lub dokonaniem czynności dotyczących uprawnień lub obowiązków, a sprawa ma charakter sprawy z zakresu administracji publicznej. Jest to ograniczenie kluczowe. Wskazuje bowiem, że nie zawsze, gdy skarżący wyraża niezadowolenie z działania czy zaniechania organu, ma prawo skierować się do sądu.
Tymczasem w opisywanej sprawie bezczynność prezydenta mająca postać niepowiadomienia rzecznika dyscyplinarnego o domniemanych naruszeniach dyrektora szkoły miała inny charakter. Nie mieściła się w żadnej spośród kategorii aktów opisanych w art. 3 § 2 p.p.s.a. Tym samym, wniesienie skargi w takiej sprawie może nastąpić tylko w trybie tzw. postępowania skargowego, którego szczegóły znalazły się w dziale VIII kodeksu postępowania administracyjnego.
O ile w przypadku skargi kierowanej do sądu administracyjnego, granice możliwości jej złożenia wyznaczają przepisy p.p.s.a., to na gruncie art. 227 k.p.a. można zaskarżyć każde działanie czy zaniechanie organu państwowego, samorządowego, organizacji społecznych lub ich pracowników. Rozpoznanie skargi, przez którą wyrażana jest krytyka nieodpowiedniego wykonywania zadań czy czynności przez organy i ich pracowników, nie należy do właściwości WSA.
Wyrok WSA w Gliwicach z 3 listopada 2025 r. (sygn. III SAB/Gl 433/25)
Źródło: CBOSA
