WSA: Decyzje administracyjne wydawane w ramach postępowania rekrutacyjnego wymagają zachowania odpowiedniej formy - m.in. poprzez podanie motywów wydanego rozstrzygnięcia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozpoznał skargę wniesioną przez rodzica dziecka na decyzję w przedmiocie odmowy zakwalifikowania dziecka do placówki wychowania przedszkolnego. Komisja rekrutacyjna działająca w przedszkolu poinformowała o liczbie dzieci przyjętych i nieprzyjętych, a także o dzieciach niepodlegających procedurze rekrutacji z uwagi na brak wolnych miejsc. Stanowisko komisji zostało potwierdzone przez dyrektora przedszkola, co - w ocenie skarżącego - nastąpiło to w sposób nadmiernie lakoniczny. Dyrektor poprzestał na wymienieniu aktów prawnych regulujących proces rekrutacji, ale nie odniósł się do podstawowych zarzutów skarżącego związanych z nieuprawnionym traktowaniem dwóch osobnych oddziałów przedszkolnych jako jednego, w obrębie którego można przemieszczać wychowanków z pominięciem rekrutacji.
Skarżący podniósł m.in. argument braku merytorycznego odniesienia się dyrektora przedszkola do podniesionego wcześniej zarzutu związanego z porządkiem postępowania rekrutacyjnego, a także argument sporządzenia przez niego decyzji pozbawionej pouczenia o prawie dalszego odwoływania się skarżącego. Te argumenty zostały uznane przez Sąd za uzasadnione i skarga została rozpatrzona.
Postępowanie rekrutacyjne do publicznych szkół i przedszkoli zostało uregulowane na mocy przepisów art. 157 i 158 Prawa oświatowego. Wynika z nich, że podjęte w toku rekrutacji rozstrzygnięcia organów obu instancji winny odpowiadać licznym wymogom, a całość musi mieć formę decyzji. Wynika to m.in. z orzecznictwa, w którym sądy utrwaliły pogląd, iż orzeczenia o nieprzyjęciu do przedszkola są decyzjami administracyjnymi - nawet jeśli ustawodawca posługuje się pojęciem "rozstrzygnięcia". Pociąga to za sobą konieczność uwzględnienia wymogów wynikających z kodeksu postępowania administracyjnego, w tym art. 107 § 1, który przedstawia schemat, jaki należy nadać każdej decyzji. Niezastosowanie się do takich wymogów, zwłaszcza w zakresie motywów rozstrzygnięcia, skutkuje koniecznością uchylenia takiej decyzji.
Brak należytego uzasadnienia i tylko ogólnikowe powołanie się na wykorzystane przepisy prawa, uniemożliwia Sądowi podjęcie odpowiedniej kontroli merytorycznej. Kontrola Sądu dotyczy konkretnie decyzji czy rozstrzygnięcia organu, a nie argumentacji, którą ten organ przedstawił na późniejszym etapie, w ramach odpowiedzi na skargę. Z tego powodu uchylenie pełnej braków formalnych decyzji zostało uznane za konieczne.
Wyrok WSA w Gliwicach z 30 września 2025 r. (sygn. III SA/Gl 494/25)
Źródło: CBOSA