Wyrok WSA w Poznaniu zdnia 4 czerwca 2009 r. IV SA/Po 397/08

1. Każdy ze Skarżących, jako nauczyciel w szkole publicznej w okresie, w którym podjęto uchwałę o zamiarze likwidacji szkoły publicznej, i z którym w wyniku wykonania uchwały intencyjnej rozwiązano stosunek pracy, ma interes prawny w wywiedzeniu skargi na uchwałę intencyjną, bowiem ta naruszyła interes prawny każdego ze skarżących (art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - j. t. Dz. U. 142/01/1591 ze zm. - dalej usg).

2. Stwierdzenie nieważności uchwały intencyjnej skutkować może uwzględnieniem powództwa każdego ze Skarżących o przywrócenie do pracy. Odmienna wykładnia art. 101 ust. 1 usg naruszałaby art. 45 ust. 1 Konstytucji RP (Dz. U. 78/97/483, sprost. 28/01/319, zm. 200/06/1471) czyniąc prawo do sądu całkowicie iluzorycznym w sytuacji, w której roszczenie wynikające z normy prawa materialnego (prawa pracy) nie mogłoby być uwzględnione z uwagi na odmowę kontroli zgodności z prawem uchwały rady gminy, skutkującej następnie likwidacją dotychczasowego pracodawcy. Naruszenie interesu prawnego, mającego oparcie w prawie pracy, ma również charakter materialny. Interes prawny nauczyciela w zakresie praw majątkowych, chroniony jest nadto - prócz przepisów prawa pracy - przez art. 64 ust. 1-3 Konstytucji i art. 1 do Protokołu 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 04 listopada 1950 r. (Dz. U. 61/93/284 ze zm.).

3. Uchwała o zamiarze likwidacji szkoły publicznej (art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty - j. t. Dz. U. 256/04/2572 ze zm. w związku z art. 7 ust. 2 pkt 8 usg), mieści się w zakresie aktów prawnych, o opiniowanie których organ samorządu terytorialnego obowiązany jest wystąpić do odpowiednich władz statutowych związku zawodowego (art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - j.t. Dz. U. 79/01/854 ze zm.).

Źródło: Orzecznictwo NSA