Treść art. 34 ust. 1 ustawy o systemie oświaty wskazuje, że po pierwsze organ nadzoru pedagogicznego dysponuje uznaniem w zakresie zasadności zastosowania przewidzianego w powołanym przepisie środka prawnego tj. może, lecz nie musi z niego skorzystać w warunkach okoliczności danego przypadku. Wyrok WSA w Rzeszowie z 3 lipca 2015 r. sygn. II SA/Rz 804/15.

Zgodnie z art. 34 ust 1 ustawy o systemie oświaty jeżeli szkoła lub placówka albo organ prowadzący prowadzi swoją działalność z naruszeniem przepisów ustawy, organ sprawujący nadzór pedagogiczny może polecić, w drodze decyzji, usunięcie uchybień w wyznaczonym terminie, z zastrzeżeniem ust. 5. W ocenie Sądu jeżeli organ nie podejmie żadnych działań nie może być także mowy o jego organu w przedmiotowym zakresie, bowiem, by podlegała ona kontroli sądowej musi dotyczyć sytuacji, gdy dany organ administracji obowiązany jest do wydania decyzji lub postanowienia. Jak zaś już wyżej zaznaczono, powołany art. 34 ust. 1 u.s.o. przewiduje jedynie możliwość wykorzystania przez organ nadzoru pedagogicznego przewidzianego tym przepisem środka. To zatem organ decyduje, czy przewidziana tą regulacją możliwość ma w okolicznościach konkretnego wypadku zastosowanie.

W uzasadnieniu sąd wskazał również, że zgodnie z art. 91c ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, spory o roszczenia ze stosunku pracy nauczycieli, niezależnie od formy nawiązania stosunku pracy, rozpatrywane są przez sądy pracy. Zarzuty kierowane pod adresem szkoły a dotyczące sfery prawa pracy nie podlegają jego kontroli kuratora oświaty w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego.

Źródło: CBOSA